Η τραγική ιστορία ενός παιδιού χωρίς ταυτότητα
15 Ιανουαρίου 2016 - 16:07
Ένα παιδί μια τραγική ιστορία, εδώ και 3,5 χρόνια η μητέρα του εγκατέλειψε την Κύπρο και απ’ εκεί και κει δέχεται το κτύπημα των αδιάφορων και απρόσωπων κρατικών υπηρεσιών.
Η μητέρα του η οποία ήταν παντρεμένη με Κύπριο και απέκτησε δυο παιδιά έφερε επίσης και το τρίτο παιδί της από τις Φιλιππίνες το οποίο ζούσε σε άθλιες συνθήκες εγκατέλειψε κρυφά την Κύπρο αφήνοντας πίσω της ένα παιδί 15 χρόνων σήμερα ξεκρέμαστο στην ουσία αφού δεν έχει αποκτήσει κυπριακή υπηκοότητα σε αντίθεση με την μητέρα του που έχει κυπριακή υπηκοότητα.
Σύμφωνα με την εφημερίδα «Πολίτης» που αναδεικνύει το θέμα ο Κύπριος σύζυγος, τα παιδιά που απέκτησε με τη Φιλιππινέζα αλλά και οι γονείς του αγκάλιασαν με αγάπη το παιδί (γιό της Φιλιππινέζας) οι οποίοι πάντα βοηθούσαν οικονομικά ή άλλως πως την οικογένεια, αφού πάντα τα έφερνε δύσκολα, ενώ φοίτησε εξαρχής σε κυπριακό σχολείο και η μόνη γλώσσα που πλέον γνωρίζει είναι τα ελληνικά.
Ο Γολγοθάς για τον σύζυγο άρχισε τον Αύγουστο του 2012 όταν η μητέρα εγκατέλειψε κρυφά την Κύπρο μέσω κατεχομένων παίρνοντας μάλιστα μαζί της και αρκετά χρυσαφικά που δεν της ανήκαν, ενώ πίσω της άφησε και το παιδί που απέκτησε από την προηγούμενη σχέση της. Το 2010 η ίδια είχε αποκτήσει την κυπριακή υπηκοότητα. Έκτοτε έχουν χαθεί τα ίχνη της, ενώ σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του συζύγου, ούτε η αστυνομία φαίνεται να κατέβαλε ποτέ οποιαδήποτε προσπάθεια να την εντοπίσει.
Από της φυγής της μητέρας, όπως ο σύζυγος εξιστορεί, κατέθεσε αίτηση στο δικαστήριο η οποία βρίσκεται ακόμα υπό εκδίκαση ώστε να πάρει την κηδεμονία του παιδιού, ωστόσο, σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του, δέχεται ακόμα και φραστικές επιθέσεις από την δικαστή, του τύπου «από πού κι ώς πού κύριε διεκδικείς εσύ την κηδεμονία αφού το παιδί δεν είναι δικό σου;». Ανάλογης αντιμετώπισης φέρεται να τυγχάνει και απ’ όλες τις κρατικές υπηρεσίες στις οποίες αποτείνεται στην προσπάθεια να κατοχυρώσει την κηδεμονία του παιδιού ώστε να αποκτήσει τα δικαιώματα του νόμιμου πολίτη της Κυπριακής Δημοκρατίας, ενώ ούτε η επίτροπος Προστασίας των Δικαιωμάτων του Παιδιού ή άλλοι θεσμοί, στους οποίους επίσης αποτείνεται, έχουν μέχρι στιγμής βοηθήσει με οποιονδήποτε τρόπο.
Υπόδειγμα στο σχολείο ο 15χρονος
Το παιδί είναι σήμερα 15 ετών, από το σχολικό του περιβάλλον χαρακτηρίζεται ως παράδειγμα προς μίμηση και μάλιστα έχει επιλεγεί από τη διεύθυνση του σχολείου για να συμμετάσχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Erasmus μαζί με άλλους συμμαθητές του. Σχετική είναι η επιστολή του σχολείου προς το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερ. 25 Νοεμβρίου 2015 (την έχουμε στην κατοχή μας) με την οποία παρακαλεί όπως του εκδοθεί κυπριακή ταυτότητα ώστε να μπορέσει να λάβει πάσο για να ταξιδέψει τον ερχόμενο Απρίλιο σε πόλη της Ελλάδας όπου θα λάβει χώρα το πρόγραμμα, ενώ στο όνομα του παιδιού έχει ήδη εκδοθεί από το σχολείο και το αεροπορικό εισιτήριο (επίσης το έχουμε στην κατοχή μας).
Το παιδί είναι σήμερα 15 ετών, από το σχολικό του περιβάλλον χαρακτηρίζεται ως παράδειγμα προς μίμηση και μάλιστα έχει επιλεγεί από τη διεύθυνση του σχολείου για να συμμετάσχει στο ευρωπαϊκό πρόγραμμα Erasmus μαζί με άλλους συμμαθητές του. Σχετική είναι η επιστολή του σχολείου προς το Τμήμα Αρχείου Πληθυσμού και Μετανάστευσης ημερ. 25 Νοεμβρίου 2015 (την έχουμε στην κατοχή μας) με την οποία παρακαλεί όπως του εκδοθεί κυπριακή ταυτότητα ώστε να μπορέσει να λάβει πάσο για να ταξιδέψει τον ερχόμενο Απρίλιο σε πόλη της Ελλάδας όπου θα λάβει χώρα το πρόγραμμα, ενώ στο όνομα του παιδιού έχει ήδη εκδοθεί από το σχολείο και το αεροπορικό εισιτήριο (επίσης το έχουμε στην κατοχή μας).
Η αγωνία ότι το παιδί δεν θα μπορέσει τελικά να ταξιδέψει τη στιγμή που το επιθυμεί διακαώς ήταν αυτή που ξεχείλισε το ποτήρι για τον σύζυγο της μητέρας του, ο οποίος το βλέπει να έχει πληγεί ψυχολογικά αφού μιλά όλο και λιγότερο. Μάλιστα φοβάται, βάσιμα όπως λέει ο ίδιος λόγω της αλλαγής της συμπεριφοράς του, ότι μπορεί να προβεί σε κάποια απονενοημένη πράξη. Κυπριακές ταυτότητες δεν εκδίδουν ούτε στα δύο δικά του παιδιά, καθώς τον πληροφορούν ότι χρειάζεται η υπογραφή της μητέρας.
"Θεωρώ το παιδί εξίσου δικό μου"
Ο πατέρας του 15χρονου εκλιπαρεί για βοήθεια μιλά με πιότερο πάθος για το ξένο παιδί παρά για τα δικά του και με μάτια που δεν σταματούν να βουρκώνουν ρωτά ποιος θα ενδιαφερθεί για το αγόρι αυτό εάν ο ίδιος εγκαταλείψει την προσπάθεια να τον πάρει υπό την κηδεμονία του, ώστε να του εξασφαλίσει τουλάχιστον τα βασικά δικαιώματα ως πολίτη της Δημοκρατίας. «Οι αντοχές μου εξαντλήθηκαν, είμαι στα όρια και δεν σου κρύβω ότι είμαι αποφασισμένος να φτάσω στα άκρα οποιοδήποτε κι αν είναι το τίμημα. Θεωρώ αυτό το παιδί εξίσου δικό μου όπως και τα αδέλφια του και δεν θα εγκαταλείψω την προσπάθεια να το προστατεύσω», λέει.
Ο πατέρας του 15χρονου εκλιπαρεί για βοήθεια μιλά με πιότερο πάθος για το ξένο παιδί παρά για τα δικά του και με μάτια που δεν σταματούν να βουρκώνουν ρωτά ποιος θα ενδιαφερθεί για το αγόρι αυτό εάν ο ίδιος εγκαταλείψει την προσπάθεια να τον πάρει υπό την κηδεμονία του, ώστε να του εξασφαλίσει τουλάχιστον τα βασικά δικαιώματα ως πολίτη της Δημοκρατίας. «Οι αντοχές μου εξαντλήθηκαν, είμαι στα όρια και δεν σου κρύβω ότι είμαι αποφασισμένος να φτάσω στα άκρα οποιοδήποτε κι αν είναι το τίμημα. Θεωρώ αυτό το παιδί εξίσου δικό μου όπως και τα αδέλφια του και δεν θα εγκαταλείψω την προσπάθεια να το προστατεύσω», λέει.
Χρόνια άνεργος
Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος είναι άνεργος τα τελευταία τρία χρόνια και ζει τα τρία παιδιά με τα 600 ευρώ επίδομα που λαμβάνει από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, ενώ με την ευκαιρία εκθειάζει τα σχολεία των παιδιών που στέκονται δίπλα στην οικογένεια και τη βοηθούν με διάφορους τρόπους. Με τα χρήματα αυτά καλείται να πληρώνει και δικηγόρους στην προσπάθεια που καταβάλλει για να εξασφαλίσει την κηδεμονία του 15χρονου, αφού ως «ξένος» προς αυτόν δεν του εγκρίθηκε αίτημα για νομική αρωγή.
Αξιοσημείωτο είναι και το γεγονός ότι αυτός ο άνθρωπος είναι άνεργος τα τελευταία τρία χρόνια και ζει τα τρία παιδιά με τα 600 ευρώ επίδομα που λαμβάνει από τις Υπηρεσίες Κοινωνικής Ευημερίας, ενώ με την ευκαιρία εκθειάζει τα σχολεία των παιδιών που στέκονται δίπλα στην οικογένεια και τη βοηθούν με διάφορους τρόπους. Με τα χρήματα αυτά καλείται να πληρώνει και δικηγόρους στην προσπάθεια που καταβάλλει για να εξασφαλίσει την κηδεμονία του 15χρονου, αφού ως «ξένος» προς αυτόν δεν του εγκρίθηκε αίτημα για νομική αρωγή.
Το κείμενο γράφεται ευελπιστώντας ότι η κρατική μηχανή θα ανοίξει τα μάτια και τα αφτιά της και θα βοηθήσει αυτό το παιδί να σταθεί ισότιμα με τα άλλα, έστω κι αν οι απρόσωποι νόμοι και κανονισμοί της δεν το επιτρέπουν.
ΠΗΓΗ:http://www.briefingnews.gr/kypros/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου