ΜΟΝΗ ΔΑΔΙΑΣ-ΝΕΑ

ΣΟΦΕΣ ΡΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ κ.ΑΝΘΙΜΟΥ ΕΠ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ

• ὑπῆρξαν ἄνθρωποι ποὺ ἀμφισβήτησαν, «ἂν ὄντως γεννήθηκε Ο ΧΡΙΣΤΟΣ»!
• ὑπῆρξαν ἄνθρωποι ποὺ ἔψαξαν νὰ βροῦν, «ποῦ ὁ Χριστὸς γεννᾶται»!
• καὶ πολλοὶ ἄνθρωποι ποὺ διερωτῶνται: «μήπως, ματαίως ἐνηνθρώπησε;»

Στὴν ἐποχή μας, χρειάζεται κι ἐμεῖς νὰ ἀποφασίσουμε, δὲν ἔχουμε ἄλλο περιθώριο.

• Ὅσοι διερωτᾶσθε ἂν πράγματι γεννήθηκε, θυμηθεῖτε ὅτι τὴν ὕπαρξή του ἀποδεικνύει τόσο ὁ ζῆλος ὅσων τῶν ἀναζητοῦν, ὅσο καὶ ἡ ἀδιαφορία αὐτῶν ποὺ δὲν τὸν ψάχνουν. Ὁ ἴδιος ὁ Χριστὸς ἐπιμένει: «δὲν θὰ μὲ ἀναζητούσατε, ἂν δὲν μὲ εἴχατε ἤδη ἀνακαλύψει».
• Ὅσοι ψάχνετε ποῦ γεννιέται ὁ Χριστός, ἀναζητήστε τον ἔξω ἀπὸ τὰ ἰδεολογικὰ καὶ ὑλικὰ παλάτια ποὺ φτιάξαμε «οἱ ἀντιπρόσωποί του», δίχως τὰ φτιασίδια μὲ τὰ ὁποῖα ἀλλοιώσαμε τὸ λόγο του, χωρὶς τὰ βελοῦδα μὲ τὰ ὁποῖα ντύσαμε τοὺς γυμνούς του ὤμους. Καὶ τότε θὰ τὸν βρεῖτε, μέσα στὴ φάτνη τῆς μυστηριακῆς ζωῆς τῆς Ἁγίας μας Ἐκκλησίας.
• Ὅσοι ὅμως σκεπτόμαστε μήπως μάταια ἐνανθρώπησε ὁ Θεός, δὲν ἔχουμε πολὺ ἄδικο. Χρειάζεται διερεύνηση τὸ μυστήριο καὶ ἔλεγχο τὸ γεγονός.

Πράγματι, γύρω μας καὶ μέσα μας μαίνεται ἕνας λυσσαλέος πόλεμος. Ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος εἶναι τελείως ἀπομονωμένος καὶ παντέρημος. Δὲν ἀντέχει τὸν ἑαυτό του, φοβᾶται καὶ ὑποπτεύται τοὺς συνανθρώπους του, στέκεται ἐπιφυλακτικὸς ἀπέναντι στὸ Θεό καὶ συμπεριφέρεται ἐχθρικὰ ἔναντι τῆς φύσεως ποὺ τὸν περιβάλλει. Ἔτσι ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος ἔχασε κάθε ἰκμάδα χαρᾶς γιὰ τὸ σήμερα καὶ ὅποιας ἐλπίδος γιὰ τὸ αὔριο. Ἡ εἰρήνη, ὡς πνευματικὴ κατάσταση, ἔφυγε ἀπὸ τὶς ζωές μας καὶ ἐγκατέλειψε τὸν πλανήτη μας. Ὁπότε, λοιπόν,·ποῦ εἶναι ἡ διαβεβαίωση τῶν ἀγγέλων ἐκείνης τῆς νύχτας στὴ Βηθλεέμ; Ποῦ εἶναι ἡ «ἐπὶ γῆς εἰρήνη»; Ποιὰ εἶναι ἡ σχέση τῆς ἐνανθρωπήσεως του Χριστοῦ μὲ τὴν εἰρήνη στὸν κόσμο μας;

Ἡ ἀπάντηση κρύβεται πίσω στὸ πρῶτο μέρος τοῦ ἀγγελικοῦ ὕμνου:

"Δόξα στὸν ὕψιστο Θεό...".

Ἡ ποιότητα καὶ ἡ ποσότητα τῆς δόξης ποὺ ἀναγνωρίζουμε καὶ ἀποδίδουμε στὸ Θεό, καθορίζει τὴν ποιότητα καὶ τὴν ποσότητα τῆς εἰρήνης ποὺ βιώνουμε.

• «Δοξάζω τὸ Θεό», σημαίνει ὅτι δὲν εἶμαι ἐγὼ ἡ αἰτία τῆς ὑπάρξεώς μου, ὁπότε δὲν εἶμαι καὶ μόνος μου. Ὀφείλω στὸ Θεὸ τὴν ὑπάρξή μου κι ἔχω τὸ Θεὸ συνεταῖρο μου στὴ ζωή. Ἡ Ἐκκλησία βεβαιώνει ὅτι ὁ Θεὸς εἶναι Πατέρας μας. Ὁ Χριστὸς συμπλήρωσε ὅτι γιὰ μᾶς εἶναι ὁ φίλος μας κι ὁ ἀδελφός μας.
• «Δοξάζω τὸ Θεὸ Πατέρα μας», σημαίνει ὅτι καὶ οἱ ὑπόλοιποι ἄνθρωποι εἶναι ἀνεξαιρέτως ἀδελφοί μου καὶ τὸ Εὐαγγέλιο προσθέτει ὅτι «τὰ ἑνωμένα μεταξύ τους ἀδέλφια, εἶναι πανίσχυρα». Κι ἀκόμα, ὅτι «οἱ ἄλλοι γύρω μου» εἶναι τὸ μέτρο τῆς σωτηρίας μου.
• «Δοξάζω τὸ Θεὸ Δημιουργό», σημαίνει ὅτι ἡ σύνολη δημιουργία εἶναι ὁ στολισμένος διάκοσμος μέσα στὸν ὁποῖο μᾶς τοποθέτησε ὁ Θεός, ὁπότε ἔχουμε εὐθύνη γιὰ τὸν ἄλογο κόσμο γύρω μας.
• «Δοξάζω τὸ Θεό», ὄχι μὲ λόγια ἀλλὰ μὲ τὴν στάση μου ἀπέναντι στὴ ζωὴ καὶ τὸ θάνατο, ὡς ἀπόρροια τῆς ἐμπιστοσύνης μου πρὸς τὴν Ἁγία Τριάδα.

- See more at: http://www.imalex.gr/D9C00CB1.el.aspx#sthash.ABEYiAtg.dpuf