«Ο Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου Προκόπιος σαράντα έτη στο τιμόνι της Αποστολικής μας Μητροπόλεως»
Του Πρωτοπρεσβυτέρου Αποστόλου Καμπουροπούλου, από την εφημερίδα της Καβάλας, «ΝΕΑ ΕΓΝΑΤΙΑ»... ΑΝΟΗΣΙΕΣ ΜΕ ΠΕΡΙΚΕΦΑΛΑΙΆ!-ΔΙΑΒΑΣΤΕ ..ΑΛΛΑ ΜΗ ΞΕΡΑΣΤΕ!- ΒΑΣΙΚΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΝΗΓΥΡΙΑ!
ΕΝΑ ΘΛΙΒΕΡΑ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ!
Μέ συναισθήματα ἰδιαίτερης συγκίνησης πληροφορήθηκα ἀπό τά ΜΜΕ τῆς ἀγαπημένης μου πατρίδας περί τῆς προγραμματισμένης ἐκδἠλωσης γιά νά τιμηθοῦν τά 40 χρόνια ἀρχιερατείας τοῦ οἰακοστρόφου τῆς Ἀποστολικῆς μας Μητροπόλεως Φιλίππων Νεαπόλεως καί Θάσου κ.κ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ. Φτερουγισθείσης ( Σ.Σ. τι λες μωρέ φτερούγες από κοτόπουλο ελευθέρας βοσκής είναι η ψυχούλα σου;) δέ τῆς ψυχῆς μου αὐθορμήτως αἰσθάνθηκα τήν ἀδήριτη ἀνάγκη νά καταθέσω λίγες σκέψεις ὡσάν ἀντίδωρον τῆς ὑψηλῆς δωρεᾶς πού χάρισε στήν ταπεινότητά μου, τουτέστιν αὐτῆς τῆς Ἱερωσύνης, καί δή καί στούς δύο βαθμούς τοῦ Διακόνου καί τοῦ Πρεσβυτέρου ὁ τιμώμενος Μητροπολίτης μας καί Γέροντάς μου. Μετέτρεψε σέ πράξη τό παιδικό μου ὄνειρο, αὐτοῦ τοῦ Ἱερέως. Ἐνέπνευσε τόν ἐσωτερικό μου κόσμο, μέ τίμησε δείχνοντάς μου ἐμπιστοσύνη. Μοῦ ἐμπιστεύθηκε ὑψηλά ἀξιώματα, μέ περιέβαλε μέ τήν πατρική του ἀγάπη, μοῦ ἔδωσε τή ευκαιρία νά διδαχθῶ κοντά του πάμπολλα καί διάφορα, πού ἀπεδείχθησαν στήν πορεία μου πολυτιμώτατα ἐφόδια καί στηρίγματα. Ἡ διακονία μου δίπλα στόν Σεβασμιώτατο γιά 14 ἔτη ἦταν μιά νέα φοίτηση στό Πανεπιστήμιο τῆς Ζωῆς, τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ Κόσμου. ( Σ.Σ. Βασικά όμως παραμένεις απαίδευτος...όπως αποδεικνύεται από αυτές τι πρώτες αράδες του κειμένου σου...ΑΝΕΡΜΑΤΙΣΤΕ! Παπαδάκο..Για ποια αξιώματα ...σου ομιλείς;Έχει χρείαν ένας ιερωμένος να καυχιέται για αξιώματα; )
Τόν Σεβασμιώτατο τόν γνώρισα γιά πρώτη φορά στή ἐνθρόνιση τοῦ ἀπό Φιλίππων Μητροπολίτου Περιστερίου κυροῦ Ἀλεξάνδρου σέ ἠλικία 17 ἐτῶν, μαθητής ὤν Γυμνασίου. Συνδέθηκα περισότερον μαζί του μέ τήν ἐπανεγκατάστασή μου στήν πόλη πού γεννήθηκα καί ἀγάπησα καί ἀγαπῶ τό 1984. Ἡ μακρά βιοτή μου στόν χῶρο τῆς Ἐκκλησίας παιδιόθεν, οἱ ἐμπειρίες μου μέ ὁδηγοῦν σήμερα νά καταθέσω χωρίς ἴχνος ὑπερβολῆς, χωρίς καμμιά διάθεση νά μεγαλοποιήσω τήν ἀναμφισβήτητη πραγματικότητα ὅτι τά λόγια τοῦ Ἁποστόλου Παύλου « Πιστός ὁ λόγος· εἴ τις ἐπισκοπῆς ὀρέγεται, καλοῦ ἔργου ἐπιθυμεῖ » δηλαδή, ὅτι εἶναι παρά Κυρίου εὐλογημένη ἡ εὐλαβική ἔφεση τῆς προαγωγῆς τῶν προμαχούντων τῆς ἐπί γῆς στρατευομένης τοῦ Χριστοῦ Ἐκκλησίας, ἄριστα καί δικαιότατα εἶχε τήν ἐφαρμογή της στό πρόσωπο τοῦ Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας, ὑπό τήν διπλῆν ἔννοιαν τοῦ ὑψηλοῦ τῆς ἀρχιερωσύνης ἀξιώματος, τό ὁποῖον ἐκλήθη νά ἐπωμισθῇ, τήν ἔννοιαν τῆς τιμῆς καί τήν ἔννοιαν τοῦ βάρους τῶν εὐθυνῶν.
Ἡ μία ἔννοια εἶναι τῆς τιμῆς. Πράγματι· Ἐπάξια πορεύθηκε τούς βαθμούς, γιά νά ἀνέλθῃ στόν ὕψιστον ἀρχιερατικό βαθμόν, χειροτονηθείς 'Ἐπίσκοπος στόν Ἱερό Ναό τοῦ Ἀποστόλου Παύλου Κορίνθου, ὅπου καί ὑπηρετοῦσε ὡς Ἱεροκήρυκας καί στενός συνεργάτης τοῦ ἀειμνήστου Μητροπολίτου Κορίνθου Παντελεήμονος Καρανικόλα, μία ξεχωριστή μορφή τῆς Ἐκκλησίας μας. Δέν τοῦ ἀπέλιπον δέ τά πρός τοῦτο ἐφόδια, τά ὁποῖα πλουσίως ἀπέδειξε ὅτι εἶχε ἀποκτήσει καί ὡς Διάκονος καί ὡς Πρεσβύτερος. Ἡ πολυετής διακονία του στόν εὐλογημένο ἀμπελῶνα τῆς ἀποστολικῆς Μητροπόλεως τῆς Κορίνθου καί σήμερα ἀκόμη, μετά ἀπό 40 χρόνια, παραμένει ἀνεξίτηλη. Μιά ἐπίσκεψη στήν Κόρινθο καί συνομιλία μέ λευκανθέντες λευίτες καί μοναχούς καί μοναχές, πού εἶχαν γνωρίσει τόν τότε Ἱεροκήρυκα πατέρα Προκόπιο Τσακουμάκα, ἐνθυμίζουν τόν ἀκάματον ἐργάτην καί ἄγρυπνον φύλακα τῆς Ἱερᾶς Παρακαταθήκης, τήν ὁποίαν ἔλαβεν κατά τήν χειροτονίαν του ὡς Πρεσβύτερος, τόν ἄοκνον καί ἐμπνευσμένον Ἱεροκήρυκα καί Πνευματικόν τῆς Κορίνθου, στό πρόσωπο τοῦ ὁποίου ἐνοριακά καί πνευματικά θέματα εἶχαν εὕρει τόν ἐνδεδειγμένον χειριστήν,
Ὑπάρχει ὅμως καί ἡ ἄλλη ὄψη τοῦ ἀξιώματος, τό βάρος καί οἱ εὐθῦνες! Γιά τούς ἡγέτες τούς πνευματικούς ἡ δευτέρα ἔννοια τοῦ ἀρχιερατικοῦ ἀξιώματος ἐμπερικλείεται στήν πράγματι φοβερά ἀποστροφή τῆς Γραφῆς τοῦ Θείου Παύλου πρός τούς Ἑβραίους, γιά τίς ἔναντι τοῦ θείου τῆς Ἐκκλησίας Δομήτορος Ἀρχιποίμενος Χριστοῦ εὐθῦνες, τίς ὁποῖες ἔχουν οἱ πνευματικοί ἡγέτες γιά τήν τύχη τῶν ψυχῶν τοῦ χριστεπωνύμου πληρώματος «ὡς λόγον ἀποδώσοντες»!
Καί ἡ μέχρι σήμερα στό πνευματικό γεώργιον διακονία τοῦ πολυσεβάστου μου Γέροντος Μητροπολίτου Φ.Ν.Θ κυρίου ΠΡΟΚΟΠΙΟΥ ἔπεισε καί πείθει ὅτι ἡ τοῦ Κυρίου ρήση, «ἰδού δίδωμι ὑμῖν τήν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καί σκορπίων καί ἐπί πᾶσαν τήν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ» ἀξιοποιήθηκε κατά Θείαν Χάριν ἀρκούντως ἐπ’ αὐτόν καί ἀξιοποιεῖται. Τοῦτο μαρτυρεῖ τό ὅτι « σατανᾶς ἐξ οὐρανοῦ πεσών », οὐχί ἅπαξ στή διακονία του, ἐδοκίμασε τήν δύναμη τῆς πνευματικῆς του ἀντιστάσεως, ἡ ὁποία ἀναδείχθηκε τελικῶς νικήτρια μέ τήν δύναμη τῆς προσωπικότητάς του καί τῆς πρός τόν Θεόν βαθυτάτης πίστεως, ἀγάπης καί ἐλπίδας του. Ἡ 40ετής παρουσία στό τιμόνι τοῦ σκάφους τῆς Ἐκκλησίας τῶν Φιλίππων ἀποτελεῖ τήν ἔμπρακτη ἀπόδειξη τῶν λεγομένων. Ἀπό τήν ὑψηλότατη σκοπιά τῆς ἀρχιερωσύνης ὁ Φιλίππων Προκόπιος πολλάκις μέχρι σήμερα ἐβάδισε ἐπάνω πολλῶν ὄφεων καί σκορπίων, ὅμως, ἔχοντας ὡς πυξίδα τά λόγια τοῦ Εὐαγγελιστοῦ τῆς Ἀγάπης Ἰωάννου, στήν Α Ἐπιστολήν του, «ἔξω βάλλει τόν φόβον» καί τά ἐφόδια τῆς Χάριτος τοῦ Κυρίου, νικηφόρα στή ὄχθη τῆς χριστωνύμου δικαιώσεως ἔχει διεκπεραιωθεῖ.
Προεῖπα ἀνωτέρω ὅτι ἡ γνωριμία μου μέ τόν Σεβασμιώτατο ἦταν καταλυτική διά τήν ἐν γένει πνευματική μου πορεία. Καί τοῦτο διότι στόν Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Φιλίππων ἐγνώρισα τόν Ἐπίσκοπο, πού ἀπό τόν θρόνο του δίνει θάρρος, ἐμπνέει μέ τήν ἀποφασιστικότητά του, μέ τό πνεῦμα τῆς ἀποστολῆς του, ὅπως τήν καθορίζουν τά λόγια τοῦ πνευματεμφόρου Ἁγίου Γρηγορίου, τοῦ Θεολόγου: «Πτερῶσαι ψυχήν, ἁρπᾶσαι κόσμου καί δοῦναι Θεῷ». Πρόχειρα ἐνθυμοῦμαι τό ξεκίνημα τοῦ ΤΡΑΠΕΖΙΟΥ ΤΗΣ ΑΓΑΠΗΣ στόν Ἅγιο Παῦλο τά Χριστούγεννα τοῦ 1988. Τόν τρόπο πού μοῦ ἔδωσε θάρρος νά ξεκινήσουμε, νά ὑπερβοῦμε τίς τότε δυσκολίες.
Δεκατέσσεραχρόνια πέρασαν ἀπό τόν Νοέμβριο τοῦ 2000 ὅταν ἐχώρισαν οἱ πνευματικοί μας δρόμοι καί συνεχίζω τήν ἱερατική μου πορεία στη Μητρόπολη Περιστερίου. Δεκατέσσεραχρόνια ὅμως παραμένει ἄσβεστη καί ἀναλλοίωτη ἡ εἰκόνα τοῦ Καλοῦ Ποιμένος. Ἄσβεστες παραμένουν οἱ καθημερινές νουθεσίες του πρός ὅλους μας, τούς Κληρικούς, τά πνευματικά του παιδιά, τούς στενούς συνεργάτες του προτρέποντάς μας, παρακαλῶντας μας καθημερινά νά στεκώμεθα στό ὕψος τῆς ἀποστολῆς μας καί νά φαινώμεθα ἀντάξιοι τῆς κλήσεώς μας « προσέχοντες ἑαυτοῖς καί παντί τῷ ποιμνίῳ ». Μᾶς ὑπενθύμιζε ὅτι ἡ ἄψογος ἐμφάνισή μας, τό ἀνυπόκριτο, ἡ ταπεινοφροσύνη, ἡ προσηγορία πρός τούς πιστούς, ἡ πρός πάντας ἀγάπη καί ὑπομονή, ἡ μακροθυμία καί ἡ πραότης, πρέπει νά άποτελοῦν τήν συνισταμένη τῆς ἐκπληρώσεως τῶν ποιμαντικῶν μας καθηκόντων.
Ὁ Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Φιλίππων Νεαπόλεως καί Θάσου κ. ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ μέ χειραγωγόν τόν Ἅγιον Θεόν καί μέ τήν Χάριν, ἡ ὁποία «τά ἀσθενῆ θεραπεύει καί τά ἐλλείποντα ἀναπληροῖ», διακονεῖ ἐπί πενήντα πέντε ( 55 ) συναπτά ἔτη τόν Δομήτορα τῆς Ἐκκλησίας Ἰησοῦν Χριστόν καί ὑπηρετεῖ τόν Ἄνθρωπον, ὡς Ἀδελφόν καί Τέκνον, μέ ἀγάπην, εἰλικρίνειαν καί τιμιότητα.
Εὐχαριστῶ καί εὐγνωμονῶ, ὡς γέννημα καί θρέμμα τῆς πολυαγαπημένης μου Καβάλας, τήν Θείαν Χάριν του Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ πρῶτον διότι ὡδήγησε στήν εὐλογημένη Ἐκκλησία τῶν Φιλίππων τοιοῦτον οἰακοστρόφον στό τιμόνι αὐτῆς καί δεύτερον γιατί ἀξιώθηκα νά καταστῶ Ἱερουργός τῶν Θείων Μυστηρίων ἀπό τά ἅγια ἐπισκοπικά χέρια του καί νά καταστῆ στή ζωή μου ὁ ἀναντικατάστατος πνευματικός μου Γέροντας.
Ἐπιθυμῶ δέ δημόσια σήμερα ἀπό τίς φιλόξενες στῆλες αὐτῆς τῆς Ἐφημερίδας καί δημόσια νά καταθέσω νοερά στίς ἐπιβεβλημένες ἑορταστικές ἐκδηλώσεις πρός τιμήν τοῦ Σεβασμιωτάτου τόν σεβασμό μου καί τίς εὐγνώμονες εὐχαριστίες μου, διότι διδάχθηκα πολλά καί ὑψηλά κοντά του, ὄχι μόνον ἀπό τά λόγια του ἀλλά ἰδιαίτερα ἀπό τά ἔργα του. Ὁ Φιλίππων ΠΡΟΚΟΠΙΟΣ 40 χρόνια στήν Καβάλα ἐργάζεται, μοχθεῖ καί μεριμνᾷ ἕτοιμος νά θυσιάσῃ ἄν χρειασθῆ καί αὐτήν τήν ψυχήν του γιά τήν ἀγάπη τοῦ Κυρίου καί τήν ποίμνη Αὐτοῦ.
Πολυσέβαστε Γέροντά μου, Σεβασμιώτατε Μητροπολίτα Φιλίππων Νεαπόλεως και Θάσου κύριε κύριε Προκόπιε, πολλά τά ἔτη σας!!!
ΔΟΞΑΣΤΕ ΤΟΝ!..ΤΙ ΠΡΑΜΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΑΤΕΒΑΤΟ; Αρλούμπες του ...πρωτοπρεσβύτερου ...Αποστόλου Καμπουροπούλου... Δυστυχώς ο υμνούμενος επίσκοπος, σχεδόν ανύπαρκτος στο γίγνεσθαι της Εκκλησίας και της πατρίδας δεν έχει τη δυνατότητα να πεί στον αφελή υμνολόγο του :
--Κόψε μωρέ τις ανοησίες ...Μη λες τόσες μαλακίες! Αμάν πιά!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου