ΟΡΘΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ...ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΤΕΣ!

Ο ΣΕΡΑΦΕΙΜ ΚΥΘΗΡΩΝ ΚΑΝΕΙ ΦΥΛΛΟ ΚΑΙ ΦΤΕΡΟ ΤΟΝ ΑΝΤΙΡΑΤΣΙΣΤΙΚΟ ΝΟΜΟ!

Συνέντευξη στη Στέλλα Μεϊμάρη

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Κυθήρων κ. Σεραφείμ, ένας από τους λίγους εναπομείναντες ιεράρχες-ομολογητές, γνωστός για τον πύρινο λόγο και την προσήλωση του στην ορθόδοξη παράδοση της Εκκλησίας μας,μιλάει σήμερα αποκλειστικά στο pentapostagma.gr.

Αντιτασσόμενος από την αρχή στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, εξηγεί τους λόγους που τον οδήγησαν σε αυτή του την απόφαση, υποστηρίζει ότι «θα ζημιωθεί τα μέγιστα η πατρίδα μας» αν προχωρήσει στη δημιουργία τμήματος μουσουλμανικών σπουδών μέσα στη Θεολογική Σχολή Θεσσαλονίκης, ενώ επισημαίνει τον κίνδυνο που διατρέχει η χώρα μας από «την ακάθεκτη ορμή των ακραίων ισλαμιστών».

-Γνωρίζουμε ότι είστε ένας από τους Ιεράρχες που εξ αρχής αντιτάχθηκαν στο αντιρατσιστικό. Παρόλα αυτά τελικά «πέρασε» από τη Δ.Ι.Σ. Τι έχετε να πείτε σχετικά Σεβασμιώτατε;

Μαζί με άλλους πέντε αδελφούς Σεβ. Ιεράρχες (τους Μητροπολίτες: Δρυινουπόλεως, Πειραιώς, Μεσογαίας, Αιτωλοακαρνανίας και Γόρτυνος, στους οποίους προσετέθη εκ των υστέρων και ο Σεβ. Κορίνθου, αλλά πιστεύω και πολλοί άλλοι, των οποίων ίσως δεν δημοσιεύθηκε η διαμαρτυρία) διαμαρτυρηθήκαμε έντονα για διατάξεις του αντιρατσιστικού νομοσχεδίου καθαρά για λόγους Αρχιερατικής συνειδήσεως και για λόγους πίστεως και προσηλώσεως στην Ευαγγελική αλήθεια και διδασκαλία, στους όρους της Χριστιανικής ηθικής και της προασπίσεως των χρηστών ηθών, τα οποία προστατεύονται και από το ισχύον Ελληνικό Σύνταγμα και εν γένει στην Ελληνορθόδοξη Παράδοσι.

Τα κίνητρά μας ήταν αγνά και καθαρά, θεολογικά και πνευματικά, ανθρωπολογικά και σωτηριολογικά και δεν είχαν καμμιά απόλυτα σχέση με συμπεριφορές ανθρώπων μίσους, μισανθρωπίας και αδιαλλαξίας, όπως μας χαρακτήρισε τηλεοπτική εκπομπή του MEGA, παρόντος και δηλώσαντος άγνοιαν περί αυτού του Σεβ. Μητροπολίτου Μεσσηνίας και κάποιοι δημοσιογράφοι του ημερήσιου Τύπου. Καί το χειρότερο κατά την πρωινή εκείνη τηλεοπτική εκπομπή μας χαρακτήρισαν ως υποκινούμενους από πολιτικά κόμματα και αυτού ακόμη του κόμματος της Χ.Α., που θεωρήθηκε μετά τις γνωστές αποφάσεις της Ελληνικής Δικαιοσύνης ως εγκληματική οργάνωσις! H Δ.Ι.Σ. έκαμε από τριετίας τις διορθωτικές παρεμβάσεις της στο αντιρατσιστικό νομοσχέδιο, αλλ’ ως αποδείχθηκε παραπληροφορήθηκε και παραραπλανήθηκε από κυβερνητικούς παράγοντες.

Μετά την ισχυρή αντίδρασή μας, η οποία ανέκοψε για ένα 10ήμερο τον ορμητικόν ρουν του ακαθέκτου αυτού νομοσχεδίου, η απόφασις της Δ.Ι.Σ., που πάρθηκε μέσα σε ένα κλίμα αγάπης και συμπαθείας για τη τάξη των ανθρώπων αυτών, που έχουν τα γνωστά υπαρξιακά ιδιαίτερα και σοβαρά τους προβλήματα, δεν το «πέρασε» το διαβόητο αυτό νομοσχέδιο, όπως σημειώνετε, αλλά θεωρήθηκε από πολλούς ότι «άναψε το πράσινο φως» προς την κατεύθυνση αυτή και «άδειασε», κατά το κοινώς λεγόμενο, τους διαμαρτυρηθέντες Μητροπολίτες. Πάντως, είναι γεγονός ότι η Εκκλησιαστική μας ηγεσία δεν αντελήφθη τον υποκρυπτόμενο «Δούρειο ίππο» (ενώ ο Ρωμαιοκαθολικός επίσκοπος των Κυκλάδων διαμαρτυρήθηκε έντονα γι’ αυτό), το περιλάλητο αυτό νομοσχέδιο είναι πια νόμος του Κράτους, που αναγνωρίζει έναν ακόμη βιοτικό προσανατολισμό, ένα νέο τρόπο ζωής, μια καινοφανή και αλλοπρόσαλλη «ηθική», που διαφέρει διαχρονικά από κάθε άλλη, καθολικώς διεστραμμένη και διεφθαρμένη και διαστρεβλούσα αντισυνταγματικώς και αντιευαγγελικώς τον θεσμόν της οικογενείας και το οικογενειακόν δίκαιον. Και φιμώνει και ενοχοποιεί πλέον όποιον θέλει να εκφράσει την αντίθετη άποψη. Η δε πολιτική ηγεσία του τόπου μας, η οποία έστερξε να νομιμοποιήσει αντισυνταγματικώς την ασυδοσία αυτή θα φέρει δια παντός στις πλάτες της το φοβερό αυτό και αποτρόπαιο «άγος»…

Προς Θεού δεν είμαστε άνθρωποι μίσους, ούτε στρεφόμαστε με βδελυγμία και εχθρότητα προς τους συνανθρώπους μας εκείνους που άγονται και φέρονται από το διαστροφικό αυτό πάθος, ούτε τους αποπέμπουμε ως «αποδιοπομπαίους», γιατί και αυτοί είναι παιδιά του Θεού και αδέλφια μας. Και αν μετανοήσουν, ασφαλώς θα κερδίσουν τον Παράδεισο. Δεν θα τους ειπούμε, όμως, ποτέ ότι καλά και ηθικά πράττουν και καλώς επιδιώκουν τις ομόφυλες συμβιώσεις τους, τους ομόφυλους «γάμους» των και τις υπ’ αυτές τις συνθήκες μελετώμενες υιοθεσίες παιδιών. Άλλο είναι η νομιμοποίησις του σοδομισμού, της παρανομίας και της ηθικής παραλυσίας (από πλευράς χριστιανικής και της ισχύουσας ως τώρα πολιτειακής νομοθεσίας) και άλλο η συμπονετική και προσευχητική, και όχι επιθετική και απορριπτική στάσις προς αυτούς. Η ηθική ή η ανήθικη ζωή ενός ανθρώπου δεν συνιστά στοιχείο ράτσας ή ρατσισμού, αφού σαφώς άλλα είναι τα χαρακτηριστικά της ράτσας και του ρατσισμού. Κανείς δεν θα εχαρακτήριζε ποτέ τον Απόστολο Παύλο και τους λοιπούς Αποστόλους, που γράφουν στα βιβλία και τις επιστολές της Καινής Διαθήκης για τους ηθικά διεστραμμένους και πράττοντας σοδομιτικά όργια βαρείς χαρακτηρισμούς, ως ρατσιστές και ανθρώπους μίσους.

Να προσθέσω και κάτι ακόμη για το θέμα αυτό κ.Μειμάρη. Όταν αληθινά αγαπούν οι γονείς τα παιδιά τους ή εμείς οι Χριστιανοί τους συνανθρώπους μας, θα πρέπει να χρησιμοποιείται η γλώσσα της αγάπης, αλλά και της αλήθειας. Δεν αγαπάμε ποτέ ειλικρινά κάποιον, αν του αποκρύπτουμε την αλήθεια, όταν μάλιστα πρόκειται για θέματα πνευματικής ζωής και σωτηρίας. Δεν αγαπάμε αληθινά τον άλλον, όταν συζεί παράνομα και διαστροφικά, όταν ζει έκφυλη ζωή και δεν του υποδεικνύουμε με αγάπη και φιλοστοργία το θανατηφόρο ολίσθημά του και το τραγικό λάθος του. Φαντασθήτε κάποιους γονείς να βλέπουν τα παιδιά τους να είναι έρμαια του αλκοολισμού, των ναρκωτικών και του μανιώδους καπνίσματος, να οδηγούνται με μαθηματική ακρίβεια προς τον θάνατο, και αυτοί να μην τους μιλούν, κινούμενοι δήθεν από αγάπη!

-Πως σχολιάζετε την έντονη φημολογία ότι υπάρχει κίνδυνος να αλλάξουν τα αναγνώσματα της Εκκλησίας μας, καθώς τα περισσότερα, σύμφωνα με το νέο νόμο, θα θεωρούνται «ρατσιστικά»;

Τα ιερά κείμενα, αναγνώσματα και ψαλμωδίες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας έχουν ζωή είκοσι περίπου αιώνων, αποτελούν την αυθεντική πράξη και την έκφραση της διαχρονικά και είναι αιωνίου κύρους, καθώς συνιστούν την ακραιφνή ορθόδοξη παράδοση και κληρονομιά, την οποία εσεβάσθησαν καθ’ όλους τους χριστιανικούς αιώνες οι κατά καιρούς κατακτητές μας (Ρωμαίοι, Τούρκοι, Βούλγαροι, Ιταλοί, Γερμανοί και στα Ιόνια νησιά μας Βενετσιάνοι, Άγγλοι, Γάλλοι) και δεν πείραξαν τίποτε. Ούτε κατά διάνοιαν δεν πρέπει να περάση κάτι τέτοιο, που θα αποτελούσε μεγάλη ασέβεια και ξεθεμελίωμα της Ιεράς Παρακαταθήκης της Ορθοδόξου Πίστεως.

Τα ιερά αυτά κείμενα δεν είναι καθόλου ρατσιστικά ή φονταμενταλιστικά, αλλά απηχούν στις περιπτώσεις που αναφέρονται στο Εβραικό γένος την αδιάψευστη ιστορική αλήθεια του πλέον αποτρόπαιου και στυγερού εγκλήματος των αιώνων, της σταυρώσεως του αναμάρτητου Κυρίου και Θεού και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού από μέρους τους. Δεν είναι αλήθεια, δηλαδή, το: «σταύρωσον, σταύρωσον αυτόν» (Ιωάν.19,6) ή το του Πιλάτου =: «τι ούν ποιήσω Ιησούν τον λεγόμενον Χριστόν; λέγουσιν αυτώ πάντες σταυρωθήτω» (Ματθ. 27,22) και η απάντησις του λαού των Εβραίων στον Πιλάτο: «το αίμα αυτού εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών»; (Ματθ. 27,25).

Όταν γίνωνται τέτοιες και παρόμοιες αναφορές στα ιερά κείμενα των Ευαγγελιστών ή στην Ιερή Υμνολογία μας δεν γίνονται με μίσος και εχθρότητα, αλλά καταγράφονται τα αδιαμφισβήτητα αυτά γεγονότα, τα οποία όμως τελικά έγιναν πρόξενα της διά του Τιμίου Σταυρού και των Αχράντων Παθών του Θείου Λυτρωτού μας σωτηρίας του κόσμου και της ανθρωπότητος. «Ο Σταυρός Σου Κύριε ζωή και Ανάστασις υπάρχει τω λαώ Σου» και «ιδού γαρ ήλθε διά του Σταυρού χαρά εν όλω τω κόσμω… Σταυρόν γαρ υπομείνας δι’ ημάς, θανάτω θάνατον ώλεσεν». Κάτω τα χέρια των αμυήτων, λοιπόν, από την αιώνια και αναλλοίωτη Εκκλησιαστική παράδοσι και κληρονομιά μας.

- Πως κρίνετε την ισλαμική απειλή μέσα από την «αραβική άνοιξη»; Πιστεύετε ότι κινδυνεύει η Ελλάδα και κάθε χριστιανική χώρα από τους μουσουλμάνους;

Οπωσδήποτε η ακάθεκτη ορμή των ακραίων ισλαμιστών, των τζιχαντζιστών ονομαζομένων, είναι πολύ ανησυχητική και κρατάει ανάστατο όλο τον κόσμο. Τα στυγερότατα εγκλήματα εις βάρος των χριστιανών των ισλαμικών χωρών, οι οποίοι μέχρι πρότινος ζούσαν αρμονικά με το ισλαμικό στοιχείο, όχι μόνο είναι απαράδεκτα και βδελυρά, αλλά και απάνθρωπα. Οι άνθρωποι αυτοί εν ονόματι του μουσουλμανικού τους θρησκευτικού νόμου επιχειρούν να εξανδραποδίσουν τον χριστιανικό πληθυσμό της περιοχής αυτής, θέλοντας να εξοντώσουν τους χριστιανούς, που τους θεωρούν ως απίστους για τη θρησκεία τους.

Η Ελλάδα μας, θα κινδυνεύσει όντως εάν αλλοτριωθεί από την Ορθόδοξη Πίστη και κληρονομιά της και από τις Ελληνορθόδοξες καταβολές και τις χριστιανικές παραδόσεις της, την λαμπρή ιστορία της και την ανεκτίμητη περιουσία της ως Ορθοδόξου Γένους, αν δεν σταθεί όρθια μπροστά στο ορμητικό ρεύμα της Παγκοσμιοποίησης και της πανθρησκείας και ιδιαίτερα στην παναίρεση του Οικουμενισμού και αν δεν εφαρμόζεται η κείμενη νομοθεσία για τους μετανάστες. Καί οι άλλες χριστιανικές χώρες δεν θα διατρέξουν κίνδυνο αν μείνουν εδραίες στις Χριστιανικές Παραδόσεις τους και στην πίστη στον άγιο Τριαδικό Θεό μας και στον Δομήτορα της Εκκλησίας Κύριο Ιησού Χριστό.

- Πιστεύετε ότι μπορεί να συνυπάρξει με την πίστη μας η ίδρυση τμήματος μουσουλμανικών σπουδών μέσα στη θεολογική σχολή του πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης;

Η Ελληνική μας Πατρίδα θα ζημιωθή τα μέγιστα πνευματικά, εάν προχωρήσει και υλοποιηθεί το σχέδιο ιδρύσεως τμήματος Ισλαμικών σπουδών στην Θεολογική Σχολή του Α.Π. Θεσσαλονίκης. Δεν έχει καμμία θέση ένα τέτοιο τμήμα σπουδών ετεροθρήσκων στη Θεολογική μας Σχολή, όπως γράψαμε και παλαιότερα. Το Υ.ΠΑΙ.Θ ας αποφασίσει, αν το θεωρεί απαραίτητο, να στεγασθεί και ενταχθεί σε άλλη Πανεπιστημιακή Σχολή. Ο Απόστολος Παύλος δίδει ευκρινώς και ευγλώττως την απάντησι : «…τις κοινωνία φωτί προς σκότος; τις δε συμφώνησις Χριστώ προς Βελίαλ; ή τις μερίς πιστώ μετά απίστου; τις δε συγκατάθεσις ναώ Θεού μετά ειδώλων;» (Β’ Κορ. 6,14-16).

- Ποια η γνώμη σας για την επικείμενη και πολυσυζητημένη ανέγερση τζαμιού στο Βοτανικό;

Για την από ετών μελετώμενη ανέγερση μουσουλμανικού τζαμιού στο Βοτανικό είναι ένα αίτημα μιας θρησκευτικής μειονότητας, που πρέπει να συνεκτιμηθεί με τα αιτήματα ημών των Ορθοδόξων για την Αγία Σοφία Κων/πόλεως, την Θεολογική Σχολή Χάλκης κ.λπ. Να υπάρξει, βέβαια, υπό αυστηρούς όρους και προϋποθέσεις χώρος για τις θρησκευτικές ανάγκες των Ισλαμιστών στην Ελλάδα, όπως και ήδη υπάρχουν πολλοί ανεπίσημοι χώροι λατρείας γι’ αυτούς, αλλ’ όχι και να ανεγερθεί με δαπάνες του Δημοσίου και να αποτελεί μουσουλμανικό κέντρο, απ’ όπου θα εκπορεύονται όλες οι δραστηριότητες των Ισλαμιστών. Χρήζει μεγάλης προσοχής και περισκέψεως το θέμα αυτό.