Παρασκευή 6 Ιουλίου 2012

ΕΙΚΟΝΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΜΟΝΑΣΤΗΡΙ ΤΗΣ ΔΑΔΙΑΣ



ΓΙΑ ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑ ΑΔΥΤΑ ΤΗΣ ΙΣΤΟΡΙΚΗΣ ΜΟΝΗΣ
Αρχείο photo album: EVRONEA. (Μεγάλο τμήμα των φωτογραφιών μας , δωρήθηκε στη Μονή, από τους Εθελοντές Αλληλεγγύης προκειμένου να στήσει η Μονή το δικό της ΑΡΧΕΙΟ.)Δεν ενθυμούνται ωστόσο, να τους είπαν ...ένα τυπικό ευχαριστώ!!! Καλό έτσι; Σκέτο πανηγύρι..




  
Αριστερά ο ηγούμενος (χωρίς μοναχούς- ηγείται απλά του εαυτού του ) πατήρ- Ελπιδοφόρος ...συνδιαλέγεται με παπαδιά...και δεξιά ή είσοδος στο Αρχονταρίκι, που είναι όντως αξιοπρόσεκτο.. σαν αίθουσα τεράστια...



Μετά την Κυριακάτικη λειτουργία πιστοί συγκεντρώνονται στο Αρχοναρίκι για το πατροπαράδοτο καφεδάκι , λακριντί και Κύριε Ελέησον... κι Αλάχ βερίμ! Οι Χριστεπώνυμοι θαμώνες  μόνο για τα θεία δεν μιλάνε. Φλέγονται από τα μικρο-κοσμικά τους , ακόμη και πως τηγανίζονται καλά οι μελτζάνες για μουσακά. Τέτοια η πνευματικότητα στη Μονή!
H είσοδος στην κυρίως μονή, στο βάθος πίσω από τον Εσταυρωμένο, το Ηγουμενείο.Δεξιά μέρος του Ιερού του Ναού της Γεννέσιου της Παναγίας
 

 
Ο πατήρ Ελπιδοφόρος ταϊζει στοργικά  με ζαχαρωτό, ένα χαριτωμένο αγοράκι, τέκνον του κυρίου εκ Διδυμοτείχου, με το κίτρινο μπλουζάκι , πολιτικός μηχανικός ή αρχιτέκτονας , κάτι τέτοιο, που από κοινού με τον ηγούμενο ξεφυλλίζουν κάποια τοπογραφικά για τα κτηματικά ενδιαφέροντα της Μονής, η οποία έχει κάποια σχετικά τραβήγματα με τον Δήμο Σουφλίου, που όπως λέγεται ..έχει αποφλοιώσει τα ...κτήματα της Μονής. Ως γνωστόν σε παλαιότερους καιρούς, η Μονή ήταν πάμπλουτη  και τα κτήματα της Μονής ..έφθαναν μέχρι την Κορνοφωλιά. Σήμερα; Κανείς δεν ξέρει τι έχει και τι δεν έχει το ιστορικό Μοναστήρι. Λέγεται ότι ενοικιάζει μεγάλες εκτάσεις καλλιεργήσιμων αργών, αλλά δεν φαίνεται βέβαιον. Ψάχνεται και το ίδιο... Θα το ψάξουμε κι εμείς βεβαίως-βεβαίως ...
Μια πανοραμική άποψη του αρχονταρικίου...

Το Αρχονταρίκι από άλλη γωνία.

Το κεντρικό μέρος της Μονής με την μεγάλη αίθουσα εστίασης (αριστερά) και το Ηγουμενείο στο βάθος...και με αυτοκίνητο της πυροσβεστικής, η οποία κατά καιρούς επισκέπτεται τη μονή, δια πάν ενδεχόμενον !..Πάνω από τις στέγες .. στο βάθος.. εκτείνεται το δάσος της Δαδιάς

Φωτό Μονής περίπου στα 1912 πιστοί χορεύουν, προφανώς θα ήταν πανηγύρι. Το μοναδικό «κειμήλιο» που διαθέτει η μονή σήμερα! Εκτός από κάποια άλλα λιγοστά  που βρίσκονται στο μουσείο της Μητρόπολης Διδυμοτείχου.
.
Η πρόσοψη του κυρίως  Ι.Ναού της Μονής



Η κεντρική είσοδος της Μονής, με το καμπαναριό, αριστερά το κιόσκι με το Αγίασμα και το δεσπόζον κτίριο είναι ο ξενώνας-κελια μοναχών.

Εντός του ναού υπάρχει και το Παρεκκλήσι του Αγ. Χαραλάμπους. Και στο βάθος πάνω στο βράχο η θέση «σταυρός», όπου λέγεται ότι εθανατώθησαν μοναχοί.. που δεν αποκάλυπταν την κρυψώνα του θρυλούμενου θησαυρού της Μονής.!! Επ αυτού θα υπάρξει ιδιαίτερο ΡΕΠΟΡΤΑΖ!

Άλλη μια εικόνα από τη Μονη 



 
Το καμπαναριό της Μονής Δαδιάς
 Το όμορφο καμπαναριό της Μονής και δίπλα «ο λαχανόκηπος της Εδέμ, που δημιούργησε για τις ανάγκες του ο ηγούμενος , με ντοματιές, αγγουριές και μελιτζάνες..Για να κόψεις μια ντομάτα πρέπει απαραίτητα να ζητήσεις της άδεια του Αγίου!


   
Το κτίριο,(αριστερά) όπου φιλοξενούνται οι παιδικές κατασκηνώσεις της Ι.Μητροπόλεως Διδυμοτείχου. Παλαιά από το 1974 μέχρι το 1995 ήταν, το κτίσμα, .... στρατώνες, θάλαμοι ...για φαντάρους!
Αίθουσα εστίασης –σίτισης, το εστιατόριο. Μεγάλης χωρητικότητας (περίπου 200 ατόμων)
Μια άλλη όψη του Ι.Ναού 

Κελιά μοαχών.. σχεδόν σουϊτες ξενοχδοχείου
Ο ξενώνας της Μονής Άνω και Κάτω .Έτσι λέγεται...Αλλά στην ουσία είναι κελιά καλογέρων. Και όταν λέμε ξενώνας κυρίως φιλοξενούνται διάφοροι κληρικοί, μέχρι και ο Αρχιεπίσκοπος Ιάκωβος έχει διανυκτερεύσει εδώ... Από απλό κοσμάκι  δεν έχουμε στοιχεία φιλοξενίας. Φιλαράκια του ηγούμενου ναι... φιλοξενούνται.
Εσωτερικό του ξενώνα- κελί- ,σύγχρονο ξενοδοχειακό δωμάτιο παρακαλώ! Με μια μικρή διαφορά. Η τουαλέτα-μπάνιο είναι κοινόχρηστα! Βράσε όριζα..

.
Το μπαλκόνι του ξενώνα, όπου καλόγεροι κι επισκέπτες ...ρεμβάζουν, βλέποντας στο βάθος του ονομαστού Δάσους , αλλά όχι για πολύ, γιατί ο ρεμβασμός είναι δώρον-άδωρον , αφού, αν είναι θέρος, τα ιπτάμενα σμήνη κουνουπιών, τους αλλάζουν τα φώτα... βυσσοδομώντας  στα σιχαμερά πετσιά των σαρκίων τους. Για ρεμβασμούς το χειμώνα ...δεν γίνεται λόγος... Οι θερμοκρασίες εδώ είναι πάντα κάτω του μηδενός... .





Ένα ρομαντικό κιόσκι ..για κουβέντα και αγίασμα που ρέει συνεχώς.Μια γραφική γωνιά του Μοναστηριού. 
Το κιόσκι, όπου ρέει μόνιμα και  Αγίασμα.
  
Οι εικόνες... θα συμπληρώνονται... 




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου