. Επιμνημόσυνη δέηση για τον μακαριστό Μητροπολίτη Ιωακείμ Γεωργιάδη. |
ΗΤΑΝ ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ...ΑΙΝΟΥ.. ΚΙ ΕΓΙΝΕ ..ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥΠΟΛΕΩΣ...
Τον θυμύθηκε ο ΄Ανθιμος και τέλεσε ..μνημίσυνο..λίγες μέρες πριν...
Η αλήθεια είναι ότι από τον Έβρο πέρασαν συγκλονιστικοί Ιεράρχες που βοήθησαν τον λαό με τις πράξεις τους.
Αυτόν τον Ιωακείμ δεν τον θυμάται κανείς... ΄Οπως και τον άλλον, επίσης Ιωακείμ του Διδυμοτείχου... κάπου εκεί στα 1950 και πιο μπροστά, ίσως και επι κατοχής, για τον οποίο πολλά καλά λέγονται... Ας τα αναδείξει ο κ. Δαμασκηνός... κατά το μικρό παράδειγμα του συναδέλφου του Αλεξανδρουπόλεως... Δείτε την ειδησούλα... αλλά κυρίως το βιογραφικό του Ιωακείμ Αλεξανδρουπόλεως...
Α, και κάτι: Για έναν περίεργο λόγο, οι κάτοικοι του ΄Εβρου έχουν μια αγαστή σχέση με τους Μητροπολιτάδες της περιοχής.. Δένονται μαζί τους και τρέχουν στο κατόπι τους... Σημαντικό στοιχείο για τους μελετητές!...
Επιμνημόσυνη δέηση τελέσθηκε σήμερα το πρωί στο Ανθίμειο Εκκλησιαστικό και Πολιτιστικό Κέντρο της Ιεράς Μητροπόλεως Αλεξανδρουπόλεως, από τον Μητροπολίτη μας κ. Άνθιμο, στη μνήμη του προκατόχου του - και τελευταίου Μητροπολίτη Αίνου και Δεδέαγατς - κυρού Ιωακείμ Γεωργιάδη, παρουσία ιερέων και υπαλλήλων της Μητροπόλεως.
Φέτος συμπληρώθηκαν 86 χρόνια από την ημέρα της εκδημίας του Μητροπολίτου Ιωακείμ, στις 5 Φεβρουαρίου 1927, ο οποίος είχε διαποιμάνει στην Μητρόπολη σε μία δύσκολη για την περιοχή χρονική περίοδο, από το 1907 έως και το 1923.
Σύντομο βιογραφικό
Ο Μητροπολίτης Ιωακείμ Γεωργιάδης ήταν εξέχουσα εκκλησιαστική και εθνική φυσιογνωμία, αφού προσέφερε πολύτιμες υπηρεσίες στους Έλληνες Χριστιανούς της περιοχής της Θράκης. Πέραν της εκπλήρωσης των ποιμαντικών και εκκλησιαστικών του καθηκόντων, αγωνιώδεις ήταν οι προσπάθειές του για τη διατήρηση της ελληνικής γλώσσας στην περιοχή, αφού Βούλγαροι και Τούρκοι αγωνίζονταν με όλα τα μέσα να επιβάλουν την κυριαρχία τους σε μεγάλο τμήμα της Δυτικής Θράκης. Για να εκπληρωθούν οι σκοποί της ελληνικής και χριστιανικής παιδείας, ο Ιωακείμ φρόντισε και ανήγειρε στο τότε Δεδέ- Αγάτς, με δωρεά του Αντωνίου Λεονταρίδη, την γνωστή μας «Λεονταρίδειο Σχολή Αρρένων», στον αύλειο χώρο του Μητροπολιτικού Ναού του Αγίου Νικολάου, δίπλα ακριβώς στο σημερινό Επισκοπείο. Στο σχολείο αυτό σπούδασαν γενεές παιδιών επί περίπου εβδομήντα χρόνια. Με την παραχώρηση της Ανατολικής Θράκης στην Τουρκία, το Νοέμβριο του 1922, επί Πατριάρχη Κωνσταντινουπόλεως Μελετίου Δ΄ του Μεταξάκη, με συνοδική Πατριαρχική πράξη, έγινε η μεταφορά της έδρας της Μητρόπολης από την Αίνο στην Αλεξανδρούπολη. Έτσι ανακηρύχθηκε η Μητρόπολη της Αλεξανδρουπόλεως ως αυτοτελής Μητρόπολη με τον Ιωακείμ Γεωργιάδη να τοποθετείται στη Μητρόπολη Χαλκηδόνος.
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου