ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΙΑ “ΜΑΓΙΣΣΑ”- ΑΓΙΑ ΣΤΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΕΟΡΤΟΛΟΓΙΟ;
" Καμιά φορά όταν συλλογάμε το ιστορικό γίγνεσθαι, καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα: Ο άνθρωπος εξακολουθεί να είναι μια κτηνώδης αρπακτική περίπτωση. Τα υπέρτατα μηνύματα του Χριστού δεν τον αγγίζουν. Συνεχίζει να σφαγιάζει τον διπλανό του, προκειμένου να επιζήσει ο ίδιος!
( π.ΑΝΤΩΝΙΟΣ)
Σας σκανδαλίζουμε μήπως;΄ΟΧΙ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΜΑΣ… ΟΙ ΜΑΓΙΣΣΕΣ υπήρξαν οι προάγγελοι της σημερινής ιατρικής, έσωζαν ζωές στον καιρό τους, αλλά σφαγιάστηκαν ΟΛΕΣ τους από το παπαδαριό της εποχής εκείνης.
Κατά
χιλιάδες… Με αυτό το πνεύμα που ίσχυσε στον Μεσαίωνα
ο δικός μας συνεργάτης καλόγερος π. Αντώνιος –βοτανιστής, θα έπρεπε να πάει
σούμπιτο στην πυρά! Κάνει το ίδιο που κάνανε οι μάγισσες του
Μεσαίωνα… Συστήνει τσαγάκια προς πάσχοντες! Τσαγάκια με βότανα …δια πάσαν νόσον
και πάσαν μαλακίαν!
Για την προσφορά τους, οι γυναίκες-μάγισσες, στον άνθρωπο οι γυναίκες
αυτές υπέστησαν από τις διώξεις του παπαδαριού τα πάνδεινα….Συνήθως τις
θανάτωναν σε πυρά!..
Ο μόνος μέσα στους αιώνες που υπερασπίστηκε τις γυναίκες αυτές-τις μάγισσες”-είναι ο δικός μας ιδιοφυής λόγιος ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΡΟΪΔΗΣ… που όμως, ώ του θαύματος, το ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΠΑΔΑΡΙΟ … τον αφόρησε! Διότι πολύ απλά ο λόγιος ξεμπρόστιαζε τις μεθοδεύσεις τους... που ήθελαν σκλάβο και πρόβατο τον πιστό.. ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟ!-Πετάει ο γάϊδαρος ...πετάει! Η υποτακτική στην Εκκλησία αποτελεί δόγμα..πανίερον!ΚΑΙ ΑΘΛΙΕΣΤΑΤΟΝ, για μας! Ξεφτιλίζει τον ίδιο τον Χριστό!
Τουτέστιν εχέσθη η φορβάς εν τοις αλωνίοις!Ο αφορισμός του Ροϊδη, του Λασκαράτου, του Καζαντζάκη, είναι μια θλιβερή κατάπτυστη μεσαιωνική αντίληψη, που ατυχώς ισχύει μέχρι και σήμερα!!! Δηλαδή δεν μας αρέσουν οι σκέψεις ή και οι δράσεις κάποιου… βγαίνει Ιεραρχικό φιρμάνι… αφορισμού! Και δι ευχών του Αγίου ..Δεσπότου ημών… Δεν είναι κρίμα; Και υπάρχουν όντως φωτισμένοι Ιεράρχες, που δεν αγκυλώνονται στις ομίχλες παραδόσεων που η σημερινή πραγματικότητα καταδικάζει και με λεμονόκουπα.
Η MONIDADIAS-NEWS, ορθολαλεί, όπως ΟΛΟΙ ξέρετε, δεν βλογάει ούτε τα γένια
της, ούτε τις ευτραφέστατες γενειάδες κοντόθορων επισκόπων…
΄Ετσι για να ξέρετε με τι αγίους έχετε να κάνετε! Με δεσποτάδες που κάνουν μπίζνες στα ιερά και όσια της Πίστης σας!Μας δουλεύουν; ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΑ μάλιστα!…Όχι ΟΛΟΙ βέβαια!
Ας δούμε όμως το τι λέει ο Μανώλης Ροϊδης, ένα από τα πιο φωτεινά μυαλά
της ελληνικής Γραμματολογίας… για τη γυναίκα, τη κομβική αυτή φυσιογνωμία της
ζωής που γεννάει Αγίου και Θεούς!
Απάνθισμα από «Τα Ανθελληνικά» του Εμμανουήλ Ροϊδη:
«Ο μεσαίων, υπήρξεν εν τη Δύσει, προ πάντων, εποχή απελπισίας. Η πείνα, η λέπρα, η δουλεία καθίστων τον λαόν ψωραλέαν αγέλην, ην ένεμε κόμης ή βαρώνος, συμμάχους και συμβοηθούς έχων τον δήμιον και τον ιερέα, τον φόβον της αγχόνης και τον τρόμον της κολάσεως.
Το λυπηρότερον είναι, ότι οι τότε άνθρωποι υπετάσσοντο εις ταύτα, υποφέροντες, αποθνήσκοντες και καιόμενοι αγογγύστως. Η φοβερωτέρα των ασθενειών του Μεσαίωνος υπήρξεν η εγκαρτέρησις ή μάλλον η σιωπηλή απελπισία, μεθ΄ ης υπέμειναν τας βασάνους. Τον κατά της αρχοντικής τυραννίας αγώνα ανέλαβε ενίοτε ο δούλος, αλλά κατά της ηθικής αποκτηνώσεως, ην επέβαλον, μόνη η γυνή ετόλμησε να επαναστατήση!
Η γυνή στρέφουσα προς την φύσιν φιλόστοργον βλέμμα, υπήρξεν η μήτηρ πάσης επιστήμης, αλλ΄ η Εκκλησία είχε κηρύξει άσπονδον κατά της επιστήμης πόλεμον και εντεύθεν ο άγριος κατά της μαγίσσης διωγμός. Επί χίλια και έτη η μάγισσα υπήρξεν η μόνη κατά της θεοκρατίας αντιπολίτευσις, η μόνη υπέρμαχος της επιστήμης και της προόδου περιθάλπουσα εις τα φολόστοργα στήθη της τα σπέρματα, εξ ων έμελλε να βλαστήση μετ΄ ολίγον ο σήμερον πολιτισμός.
Βραδύτερον, διαμερισθείσης της επιστήμης, ανεφάνησαν ο φιλόσοφος, ο ιατρός, ο αστρονόμος, ο βοτανιστής, οι μέλλοντες να συντελέσωσι το έργον της μαγίσσης. Αλλ΄ εν αρχή πάντας τούτους ανεπλήρωνεν η γυνή.
Ως εν τη Γραφή, ούτω και τότε, πρώτη εκείνη ετόλμησε να γευθή του καρπού της γνώσεως, εξ ου μετέδωκεν εις τον δειλόν συζυγόν της. Ο Λούθηρος, ο Βολταίρος, ο Γαλιλαίος, ο Μιραβώ κ.ά., οι αποθεωθέντες ούτοι απόστολοι της προόδου, εισί γνήσια τέκνα της δυσφήμου μαγίσσης, ήτις μόνην αμοιβήν τοιούτου τόκου έλαβεν άνθρακας, λίθους, λήθην και περιφρόνησιν.
Αναγιγνώσκοντες τα φοβερά δικαστικά αρχεία του Μεσαίωνος ανατριχιάζομεν: Αι μάγισσαι, ως οι πρώτοι χριστιανοί, οι φιλόσοφοι, οι επιστήμονες και πάντες εν γένει οι ευεργέται της ανθρωπότητος, έχουσι το ιδιαίτερον αυτών μαρτυρολόγιον. Επτακισχίλιαι εις διάστημα τριών μηνών εκάησαν ζώσαι εν Τρέβη της Πρωσσίας, εν δε Γενεύη χίλιαι και πεντακόσιαι εν μία μόνη ημέρα και εν Βαμβέργη τετρακόσιαι ερρίφθησαν επί της αυτής ανθρακιάς!
Πας ο αναφιδών τα αιμοσταγή αρχεία των ιεροδικείων εκπλήσσεται βλέπων γυναίκας μόνον αναβαινούσας την πυράν ένεκα μαγείας. Οι καέντες γόητες αριθμούνται επί των δακτύλων, αι δε μάγισσαι ανά χιλιάδας. Η μητρική αγάπη είναι νόσημα ανίατον και οσάκις βότανον τι απετύγχανεν, εδοκιμάζετο υπό των μαγισσών άλλο, και ούτω προώδευεν η επιστήμη. Η Εκκλησία είχεν εγγράψει επί της σημαίας της την λέξιν «Ακινησία», η δε μάγισσα ύψωσεν αντάρτιδα σημαίαν εφ΄ ης ανεγιγνώσκετο η λέξις «Εμπρός»
Αλλά προς τι ηθέλομεν πολλαπλασιάσει τας μαρτυρίας, αφού ο μέγιστος ή μάλλον ο μόνος τότε ιατρός ο Παράκελσος ομολογεί, ότι εδιδάχθη την ιατρικήν υπό των «καλών γυναικών», ως ήρχιζεν ήδη να ονομάζει τας μαγίσσας ο λαός ευγνωμονών.»
Επεξεργασία, Απάνθισμα: Αθανάσιος Καρανάσιος
ΥΓ.: «Αστασία, το όνομά σου είναι γυνή!» ξεφώνιζε ο μισογύνης Βύρων. Εμείς όμως, μετά τα παραπάνω τα τόσο άγνωστα και τόσο εκπληκτικά για το ρόλο της γυναίκας -τουλάχιστον- στο Μεσαίωνα, έχουμε χρέος να συνεργαστούμε μαζί της για την παρακμή του σύγχρονου Μεσαίωνα και δικαιώνοντας την, να αναφωνήσουμε: «Αχαριστία, το όνομά σου είναι ανήρ!»
Πηγή: «ΤΑ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ», Εμμανουήλ Ροϊδης, εκδόσεις ΡΟΕΣ.
" Καμιά φορά όταν συλλογάμε το ιστορικό γίγνεσθαι, καταλήγω στο ίδιο συμπέρασμα: Ο άνθρωπος εξακολουθεί να είναι μια κτηνώδης αρπακτική περίπτωση. Τα υπέρτατα μηνύματα του Χριστού δεν τον αγγίζουν. Συνεχίζει να σφαγιάζει τον διπλανό του, προκειμένου να επιζήσει ο ίδιος!
( π.ΑΝΤΩΝΙΟΣ)
Σας σκανδαλίζουμε μήπως;΄ΟΧΙ ΛΕΒΕΝΤΕΣ ΜΑΣ… ΟΙ ΜΑΓΙΣΣΕΣ υπήρξαν οι προάγγελοι της σημερινής ιατρικής, έσωζαν ζωές στον καιρό τους, αλλά σφαγιάστηκαν ΟΛΕΣ τους από το παπαδαριό της εποχής εκείνης.
Ο μόνος μέσα στους αιώνες που υπερασπίστηκε τις γυναίκες αυτές-τις μάγισσες”-είναι ο δικός μας ιδιοφυής λόγιος ο ΜΕΓΑΛΟΣ ΡΟΪΔΗΣ… που όμως, ώ του θαύματος, το ΟΡΘΟΔΟΞΟ ΠΑΠΑΔΑΡΙΟ … τον αφόρησε! Διότι πολύ απλά ο λόγιος ξεμπρόστιαζε τις μεθοδεύσεις τους... που ήθελαν σκλάβο και πρόβατο τον πιστό.. ΥΠΟΤΑΚΤΙΚΟ!-Πετάει ο γάϊδαρος ...πετάει! Η υποτακτική στην Εκκλησία αποτελεί δόγμα..πανίερον!ΚΑΙ ΑΘΛΙΕΣΤΑΤΟΝ, για μας! Ξεφτιλίζει τον ίδιο τον Χριστό!
Τουτέστιν εχέσθη η φορβάς εν τοις αλωνίοις!Ο αφορισμός του Ροϊδη, του Λασκαράτου, του Καζαντζάκη, είναι μια θλιβερή κατάπτυστη μεσαιωνική αντίληψη, που ατυχώς ισχύει μέχρι και σήμερα!!! Δηλαδή δεν μας αρέσουν οι σκέψεις ή και οι δράσεις κάποιου… βγαίνει Ιεραρχικό φιρμάνι… αφορισμού! Και δι ευχών του Αγίου ..Δεσπότου ημών… Δεν είναι κρίμα; Και υπάρχουν όντως φωτισμένοι Ιεράρχες, που δεν αγκυλώνονται στις ομίχλες παραδόσεων που η σημερινή πραγματικότητα καταδικάζει και με λεμονόκουπα.
΄Ετσι για να ξέρετε με τι αγίους έχετε να κάνετε! Με δεσποτάδες που κάνουν μπίζνες στα ιερά και όσια της Πίστης σας!Μας δουλεύουν; ΑΝΑΙΣΧΥΝΤΑ μάλιστα!…Όχι ΟΛΟΙ βέβαια!
Γυναίκα, η μόνη επαναστάτρια στο Μεσαίωνα! - Η εκατόμβη των θαρραλέων μαγισσών, των «καλών γυναικών»
ΓΡΑΦΕΙ Ο …Αθανάσιος ΚαρανάσιοςΑπάνθισμα από «Τα Ανθελληνικά» του Εμμανουήλ Ροϊδη:
«Ο μεσαίων, υπήρξεν εν τη Δύσει, προ πάντων, εποχή απελπισίας. Η πείνα, η λέπρα, η δουλεία καθίστων τον λαόν ψωραλέαν αγέλην, ην ένεμε κόμης ή βαρώνος, συμμάχους και συμβοηθούς έχων τον δήμιον και τον ιερέα, τον φόβον της αγχόνης και τον τρόμον της κολάσεως.
Το λυπηρότερον είναι, ότι οι τότε άνθρωποι υπετάσσοντο εις ταύτα, υποφέροντες, αποθνήσκοντες και καιόμενοι αγογγύστως. Η φοβερωτέρα των ασθενειών του Μεσαίωνος υπήρξεν η εγκαρτέρησις ή μάλλον η σιωπηλή απελπισία, μεθ΄ ης υπέμειναν τας βασάνους. Τον κατά της αρχοντικής τυραννίας αγώνα ανέλαβε ενίοτε ο δούλος, αλλά κατά της ηθικής αποκτηνώσεως, ην επέβαλον, μόνη η γυνή ετόλμησε να επαναστατήση!
Η γυνή στρέφουσα προς την φύσιν φιλόστοργον βλέμμα, υπήρξεν η μήτηρ πάσης επιστήμης, αλλ΄ η Εκκλησία είχε κηρύξει άσπονδον κατά της επιστήμης πόλεμον και εντεύθεν ο άγριος κατά της μαγίσσης διωγμός. Επί χίλια και έτη η μάγισσα υπήρξεν η μόνη κατά της θεοκρατίας αντιπολίτευσις, η μόνη υπέρμαχος της επιστήμης και της προόδου περιθάλπουσα εις τα φολόστοργα στήθη της τα σπέρματα, εξ ων έμελλε να βλαστήση μετ΄ ολίγον ο σήμερον πολιτισμός.
Βραδύτερον, διαμερισθείσης της επιστήμης, ανεφάνησαν ο φιλόσοφος, ο ιατρός, ο αστρονόμος, ο βοτανιστής, οι μέλλοντες να συντελέσωσι το έργον της μαγίσσης. Αλλ΄ εν αρχή πάντας τούτους ανεπλήρωνεν η γυνή.
Ως εν τη Γραφή, ούτω και τότε, πρώτη εκείνη ετόλμησε να γευθή του καρπού της γνώσεως, εξ ου μετέδωκεν εις τον δειλόν συζυγόν της. Ο Λούθηρος, ο Βολταίρος, ο Γαλιλαίος, ο Μιραβώ κ.ά., οι αποθεωθέντες ούτοι απόστολοι της προόδου, εισί γνήσια τέκνα της δυσφήμου μαγίσσης, ήτις μόνην αμοιβήν τοιούτου τόκου έλαβεν άνθρακας, λίθους, λήθην και περιφρόνησιν.
Αναγιγνώσκοντες τα φοβερά δικαστικά αρχεία του Μεσαίωνος ανατριχιάζομεν: Αι μάγισσαι, ως οι πρώτοι χριστιανοί, οι φιλόσοφοι, οι επιστήμονες και πάντες εν γένει οι ευεργέται της ανθρωπότητος, έχουσι το ιδιαίτερον αυτών μαρτυρολόγιον. Επτακισχίλιαι εις διάστημα τριών μηνών εκάησαν ζώσαι εν Τρέβη της Πρωσσίας, εν δε Γενεύη χίλιαι και πεντακόσιαι εν μία μόνη ημέρα και εν Βαμβέργη τετρακόσιαι ερρίφθησαν επί της αυτής ανθρακιάς!
Πας ο αναφιδών τα αιμοσταγή αρχεία των ιεροδικείων εκπλήσσεται βλέπων γυναίκας μόνον αναβαινούσας την πυράν ένεκα μαγείας. Οι καέντες γόητες αριθμούνται επί των δακτύλων, αι δε μάγισσαι ανά χιλιάδας. Η μητρική αγάπη είναι νόσημα ανίατον και οσάκις βότανον τι απετύγχανεν, εδοκιμάζετο υπό των μαγισσών άλλο, και ούτω προώδευεν η επιστήμη. Η Εκκλησία είχεν εγγράψει επί της σημαίας της την λέξιν «Ακινησία», η δε μάγισσα ύψωσεν αντάρτιδα σημαίαν εφ΄ ης ανεγιγνώσκετο η λέξις «Εμπρός»
Αλλά προς τι ηθέλομεν πολλαπλασιάσει τας μαρτυρίας, αφού ο μέγιστος ή μάλλον ο μόνος τότε ιατρός ο Παράκελσος ομολογεί, ότι εδιδάχθη την ιατρικήν υπό των «καλών γυναικών», ως ήρχιζεν ήδη να ονομάζει τας μαγίσσας ο λαός ευγνωμονών.»
Επεξεργασία, Απάνθισμα: Αθανάσιος Καρανάσιος
ΥΓ.: «Αστασία, το όνομά σου είναι γυνή!» ξεφώνιζε ο μισογύνης Βύρων. Εμείς όμως, μετά τα παραπάνω τα τόσο άγνωστα και τόσο εκπληκτικά για το ρόλο της γυναίκας -τουλάχιστον- στο Μεσαίωνα, έχουμε χρέος να συνεργαστούμε μαζί της για την παρακμή του σύγχρονου Μεσαίωνα και δικαιώνοντας την, να αναφωνήσουμε: «Αχαριστία, το όνομά σου είναι ανήρ!»
Πηγή: «ΤΑ ΑΝΘΕΛΛΗΝΙΚΑ», Εμμανουήλ Ροϊδης, εκδόσεις ΡΟΕΣ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου