ΠΡΟΣΟΧΗ ΓΙΑ ΝΑ ΕΧΕΤΕ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΣΥΝΕΧΕΙΕΣ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΓΟ ΤΟΥ π. ΑΝΤΩΝΙΟΥ, ΑΝΑΤΡΕΞΤΕ ΣΤΗΝ ΕΝΟΤΗΤΑ "ΥΓΕΙΑ" ΣΤΗΝ ΜΠΑΡΑ ΚΑΤΩ ΑΠΌ ΤΟΝ ΤΊΤΛΟ.Ή κατ΄ευθείαν ΚΛΙΚ στο> http://monidadias-news.blogspot.gr/p/blog-page_3083.html Στείλτε μας δικές σας απορίες ή και εμπειρίες
13ον-Από το Βιβλίο του μοναχού π.Αντωνίου
Η Φυτοθεραπεία και οι
Προοπτικές της στο
Φαρμακείο ΝΕΟΙ ΟΡΙΖΟΝΤΕΣ ΠΡΟΒΑΛΛΟΥΝ...
Αυτή τη στιγμή υπάρχει μια συνεχής προσπάθεια από τους φαρμακοποιούς να δώσουν έμφαση στις φυτοθεραπειές , δηλαδή στη βοτανοθεραπεία, τη μεγάλη σημασία της οποίας ναι μεν τη γνώριζαν κι από τα πανεπιστημιακά θρανεία, αλλά μεταπολεμικά με την εξάπλωση των βιομηχανικών σκευασμάτων, έθεσαν σε “ατονία” τα εργαστήρια των φαρμακείων τους. Το γνωστό γούδι του φαρμακοποιού σχεδόν ουδέποτε ακούγεται… Ενώ γέμισαν τα ράφια από ένα σωρό κουτάκια με πάσης φύσεως σκευάσματα δια πάσαν νόσον και…
| Παλαιό φαρμακειο στην Υδρά... Δείτε τα ράφια ...φυαλίδια και βάζα μόνον! |
Θυμάμαι όταν ήμουνα παιδάκι του δημοτικού οι γονείς μου με έβαλαν σε ένα φαρμακείο και τα καλοκαίρια δούλευα εκεί. Εκτός από το σκούπισμα και ξεσκόνισμα του φαρμακείου έκανα και πολλά άλλα. Αυτό που κρατάω έντονα είναι ότι μου έβαζαν ένα λευκό γουδί –μια μεγάλη γαβάθα-και ένα γουδοχέρι , όπου κοπάναγα τα υλικά που έβαζε ο φαρμακοποιός, μάλλον επρόκειτο για αλοιφές διάφορες …μετά τις αμπαλάριζα και τις έβαζα στο ράφι των προς παράδοση παραγγελιών…Θυμάμαι πως μέσα στο εργαστήριο υπήρχαν πολλά κουτιά με βότανα…αποξηραμένα.. Το ρομάνζο μου με το φαρμακείο τερματίστηκε μόλις τέλειωσα το δημοτικό.Είναι μια μικρή ανάμνηση που δεν θυμάμαι να βαρυγκομούσα.. Αντίθετα μου άρεσε η “μυρουδιά” του Φαρμακείου…
Τα λέω αυτά διότι όπως έχω τονίσει δεν είμαι βοτανολόγος, ούτε γιατρός ούτε φαρμακοποιός, ούτε βοτανολόγος…Μάλλον ένας ερευνητής που σκαλίζει τα πάντα και συλλέγει αλήθειες που επεξεργάζεται συγκριτικά και κριτικά.
΄Οπως έχω σημειώσει η φαρμακοβιομηχανία στο 70-85% στηρίζεται στα βότανα…. Συνεπώς εκ προοιμίου το βότανο είναι το υπέρτατο στήριγμά της.Το αν το βότανο στα τελευταία 30-40 χρόνια υποβαθμίζεται, είναι απλά κόλπο γκρόσο της κερδοφόρας φαρμακοβιομηχανίας…για να μπορεί να πουλάει ακριβότερα αυτό που μπορείς να βρεις στη φύση και…τζάμπα!
΄Ομως εδώ και καιρό κάτι άρχισε να φέγγει… Κάποιοι φαρμακοποιοί δεν το άντεχαν να μένουν “αργοί’ κι άρχισαν να προχωράνε στην αξιοποίηση της φυτοθεραπείας… ΄Οχι πως άρχισαν να ξαναλειτουργούν τα εργαστήριά τους, –θα ήταν ευχής έργο- α΄λά να κάνουν κάποια βήματα . Διαβάστε το παρακάτω κείμενο σε περιοδικό του χώρου τους, όπου θα βρείτε πολλά ενδιαφέροντα για τα επερχόμενα και τις νέες στοχεύσεις των φαρμακοποιών! Τό κείμενο υπογράφει μια σημαντική και πρωτοπόρος φαρμακοποιός, η κ. Γιάννα Περγαντά:
Επί πολλούς αιώνες, τα φυτά αποτελούσαν την πρωταρχική και πιο βασική πηγή θεραπευτικής ιατρικής φροντίδας σε ολόκληρο τον κόσμο.
Η συσσωρευμένη αυτή πρακτική γνώση χιλιετιών, είχε σαν αποτέλεσμα την ολοένα και μεγαλύτερη αξιοποίηση των σημαντικών ιδιοτήτων των φυτών στη θεραπευτική διαδικασία.
Η σύγχρονη επιστημονική γνώση των τελευταίων δεκαετιών μέσα από εκτεταμένες κλινικές έρευνες, επιβεβαιώνει συνεχώς και εξάρει την αδιαμφισβήτητη αξία των «μυστικών» της φυτοθεραπείας για την υγεία των ανθρώπων!
Έτσι λοιπόν η φυτοθεραπεία στον σύγχρονο κόσμο εξελίχθηκε σε ιατρική φαρμακευτική μέθοδο, αφού πολλά φάρμακα παρασκευάζονται αποκλειστικά από φυτά.
Γεγονός αποτελεί ότι σχεδόν το 80% των δραστικών συστατικών των συμβατικών φαρμάκων, όπως η ασπιρίνη, η μορφίνη και η κινίνη, έχουν τις ρίζες τους στην επιστήμη της φυτοθεραπείας!
Η φυτοθεραπεία είναι η επιστήμη η οποία εφαρμόζει την επιστημονική έρευνα στην εύρεση και επιβεβαίωση των ευεργετικών ιδιοτήτων των φυτών σε διάφορα καθημερινά προβλήματα υγείας, χωρίς ιδιαίτερες αντενδείξεις και παρενέργειες.
Αποτελεί μια φυσική και ολοκληρωμένη θεραπεία, εν αντιθέσει με την θεραπεία της κλασικής ιατρικής όπου χρησιμοποιούνται συνθετικά φάρμακα, με μοναδικό όπλο στη «φαρέτρα» τους μία συγκεκριμένη χημική δραστική ουσία και όχι ένα συνδυασμό δραστικών και μη ουσιών που λειτουργούν συνεργικά στο θεραπευτικό αποτέλεσμα.
Ιστορική Αναδρομή
Δυστυχώς, από τις αρχές του περασμένου αιώνα, με την ανάπτυξη των σύγχρονων τεχνικών σύνθεσης των κλασικών φαρμάκων, η φυτοθεραπεία άρχισε σιγά-σιγά να χάνει τη δημοτικότητα που είχε, να εγκαταλείπεται, ενώ τα φαρμακευτικά φυτά αντικαταστάθηκαν από τα χημικά παρασκευαζόμενα φάρμακα, ώστε να καλύψουν τις ιδιαίτερες ανάγκες που προέκυψαν ιδιαίτερα μετά τον 2ο παγκόσμιο πόλεμο.
Τα σύγχρονα μέσα τότε έδωσαν τη δυνατότητα στους επιστήμονες να παράγουν τεχνητά σχεδόν όλα τα δραστικά μόρια των φυτών.
Η διαφορά όμως ανάμεσα σε μία ουσία φυσικής προέλευσης και σε μία ίδια, συνθετικά όμως παρασκευασμένη, είναι ότι η φυσική είναι πολύ πιο αποτελεσματική γιατί ο οργανισμός την αφομοιώνει καλύτερα και χωρίς τις παρενέργειες της αντίστοιχης συνθετικά παρασκευασμένης για το ίδιο πρόβλημα!
Η δύναμη της φυτοθεραπείας εντοπίζεται στο ότι τα συστατικά του φυτού δρουν αμοιβαίως ενισχυόμενα (συνεργικά) ή συμπληρώνουν το ένα το άλλο.
“Κάθε βότανο περιέχει ένα μοναδικό συνδυασμό χημικών. Η ιατρική δράση είναι αποτέλεσμα της συνεργικής δραστηριότητας όλων των χημικών στο βότανο” γράφει ο Dr. Laurence Badgley στο βιβλίο του «Energy Medicine».
Καθώς στη σύγχρονη εποχή ο κόσμος αναγνωρίζει ουσιαστικά τα οφέλη της φυτοθεραπείας και την έλλειψη των παρενεργειών των φυτοθεραπευτικών σκευασμάτων σε σύγκριση με τα παραδοσιακά φάρμακα, οι επιστήμονες αναγκάζονται να στραφούν στην αναζήτηση φυσικών λύσεων.
Η σημερινή ιατρική θεραπευτική είναι πολυδιάστατη και αποτελείται από πολλές και διαφορετικές προσεγγίσεις διαχείρισης της υγείας.
Άρα το κάθε άτομο έχει το δικαίωμα και την προσωπική ευθύνη να επιλέγει όποια μέθοδο επιθυμεί να ακολουθήσει στην αντιμετώπιση ασθενειών.
Αναμφισβήτητα η συμβατική-κλασική ιατρική με τη βοήθεια των χημικών φαρμάκων κατέχει τη πρώτη θέση στην επιλογή του Έλληνα ασθενή.
Εν τούτοις τα τελευταία χρόνια το ενδιαφέρον του γίνεται ολοένα και μεγαλύτερο, στην αναζήτηση ήπιων εναλλακτικών θεραπευτικών μεθόδων με ουσίες και προϊόντα φυτικής προέλευσης, καθώς και φυσικές πρακτικές.Έτσι λοιπόν τα φυτά που είχαν ξεχαστεί για μεγάλο χρονικό διάστημα ξανακερδίζουν σιγά- σιγά τη θέση που τους ανήκε στο ράφι του φαρμακείου, αλλά και στην προτίμηση των καταναλωτών.
Tα Brand Names Βοηθούν ή ‘Οχι;
Γεγονός είναι πως τα προϊόντα αυτά κατά κανόνα δεν απέκτησαν εμπορικό όνομα (brand name) ώστε να αποκτήσουν επώνυμη καταναλωτική ζήτηση.
Ο κυριότερος λόγος είναι οι πολύ βαθιές τους ρίζες στην παράδοση των λαών, όπου εκεί το μόνο που κυριαρχούσε ήταν τα «brand names» της φύσης.
Προϊόντα για την αϋπνία με την ονομασία «Valerian» ή για το κρυολόγημα «Echinacea» είναι οικείες στα αυτιά των καταναλωτών του φαρμακείου.
Τα ίδια τα ονόματα των φυτών αποτελούν κατά κανόνα, λοιπόν, τις ονομασίες και των ίδιων των προϊόντων.
Ανάπτυξη της Φυτοθεραπείας και Εθνική Νομοθεσία! Η ΕΥΡΩΠΗ …ΚΛΩΤΣΑΕΙ!
Είναι γεγονός πως η επιλογή των φυσικών μεθόδων θεραπείας που περιλαμβάνει την χρήση συμπληρωμάτων διατροφής και προϊόντων φυτοθεραπείας βρίσκεται υπό σοβαρή απειλή σήμερα.
Η πίεση της ευρωπαϊκής νομοθεσίας δυσκολεύει τη χρήση προϊόντων φυτοθεραπείας, τα οποία αποτελούν μέχρι και σήμερα ιδανικές εναλλακτικές θεραπευτικές έναντι των μεθόδων της συμβατικής ιατρικής.
| το σύγχρονο φαρμακείο είναι κατάφορτο με κουτιά και κουτάκια, και ο φαρμακοποιός σε ρόλο μπακάλη! ΣΗΜΕΡΑ ΨΆΧΝΕΙ ΝΑ ΒΡΕΙ ΤΗ ΧΑΜΕΝΗ ΤΑΥΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ. |
Η επιτροπή αυτή, με πρόεδρο τον καθηγητή της Φαρμακογνωσίας κ Σ. Φιλιάνο, έδωσε για πρώτη φορά στη σύγχρονη μας ιστορία τις πρώτες άδειες στην Power Health για φυτοθεραπευτικά σκευάσματα για την αϋπνία, δυσκοιλιότητα, κολίτιδα, νευρική υπέρταση, κατακράτηση κλπ.
Σήμερα ισχύει η οδηγία T.H.M.P.D. της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Traditional Herbal Medical Product Directive) για τα φυτικά προϊόντα και οι κανονισμοί τίθενται σε ισχύ από τον Μάιο του 2011(2004/24/EC).
Η οδηγία αυτή για τα παραδοσιακά φάρμακα φυτικής προέλευσης απαιτεί απλές και ήπιες ιδιότητες για να συνεχίσουν να πωλούνται στην ΕΕ χωρίς να περάσουν από έλεγχο ανάλογο τον φαρμακευτικών σκευασμάτων, καθώς και να χρησιμοποιούνται με ασφάλεια για 30 χρόνια εκτός ΕΕ, ή 15 χρόνια στην Ευρώπη.
Έτσι, η κυκλοφορία οποιουδήποτε καινούργιου προϊόντος που θα προέκυπτε από κάποιον νέο συνδυασμό φυτών, θα έπρεπε να περάσει διάφορες δοκιμασίες χρονοβόρες και πολυδάπανες, ώστε να μπορέσει να αδειοδοτηθεί, δηλαδή ένα φάκελο πολύ κοντά σε αυτόν των φαρμακευτικών σκευασμάτων.
Αντίστοιχα η διακίνηση εκατοντάδων σκευασμάτων με βότανα που προέρχονται από την κινεζική και Αγιουβερδική παράδοση, χώρες με βαθιά γνώση και παράδοση στην εναλλακτική ιατρική, γίνεται πιο δύσκολη, αφού ο φάκελος της κατάθεσης είναι κοστοβόρος και δύσκολος.
Το μέλλον λοιπόν φαντάζει δυσμενές για τη φυτοθεραπεία καθώς οι οδηγίες αυτές βρίσκονται σε άμεση σύγκρουση και με την αγορά, αλλά και με την προσωπική επιλογή του καταναλωτή για τον τρόπο αντιμετώπισης προβλημάτων υγείας του Ε, βέβαια πως θα προστατευθούν οι Γερμανικές,Αγγλιγές-Γαλλικές φάμπρικες φαρμάκων
Εδώ
είναι το ζούμε .κι άσε τον ασθενή!
Ωστόσο, πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός ότι τα παραπάνω δρώμενα γίνονται εν αγνοία του καταναλωτικού κοινού.
Δεν υπάρχει καμία επίσημη τοποθέτηση πάνω σε αυτό το θέμα από την Ελληνική κυβέρνηση και κανείς δεν αναλαμβάνει την πρωτοβουλία να ενημερώσει τον καταναλωτή τι ακριβώς έχει συμβεί.
Οι Μορφές των Προϊόντων και η Τυποποίησή τους
Τα προϊόντα φυτοθεραπείας βρίσκονται σε διάφορες μορφές όπως κάψουλες, δισκία και βάμματα.
Τα μέρη των φυτών που αξιοποιούνται διαφέρουν κάθε φορά (ρίζα, κορμός, φύλλα, καρποί, άνθη) και αναγράφονται στις επίσημες μονογραφίες των φυτών.
Η βιομηχανοποίηση και η τυποποίηση, είχε πολλές φορές δυσμενή αποτελέσματα στην καθαρότητα και συνεπώς στην ποιότητα των φυτών.
Παραδοσιακά οι άνθρωποι καλλιεργούσαν και χρησιμοποιούσαν ατόφια τα φαρμακευτικά φυτά.
Σήμερα αρκετά συχνά η καλλιέργεια και η παρασκευή τους γίνεται σε μη ελεγχόμενα περιβάλλοντα και με διάφορα πρωτόκολλα που ποικίλλουν.
Η ποσότητα των δραστικών ουσιών των φυτών διαφοροποιείται από σοδειά σε σοδειά και είναι εξαρτώμενη από την «παραγωγή» της ίδιας φύσης.
Γι’ αυτό λοιπόν η καλλιέργεια των φαρμακευτικών φυτών χρειάζεται να ακολουθεί πολύ συγκεκριμένες συνθήκες, κάτι που είναι γνωστό από τους αρχαίους χρόνους.
Ιδιαίτερη προσοχή χρειάζεται σε κάθε στάδιο της διαδικασίας καλλιέργειας των φυτών.
Για αρχή, τα φυτά πρέπει να συντηρούνται σωστά έπειτα από τη συλλογή τους, ώστε να αποφεύγονται οι διάφορες χημικές μεταβολές, όπως η υδρόλυση και η οξείδωση, που έχουν ως επακόλουθο την απώλεια των φαρμακευτικών ιδιοτήτων των δραστικών συστατικών τους.
Επίσης συγκεκριμένες συνθήκες πρέπει να ακολουθούνται και στην αποθήκευσή των φυτών ώστε να μην αλλοιώνονται και να χάνουν την θεραπευτική τους αξία.
Θα πρέπει να προφυλάσσονται από την υγρασία, τις υψηλές θερμοκρασίες, το φως, την προσβολή από μύκητες, έντομα, τρωκτικά και άλλα.
Γενικότερα η ποιότητα των φυτών ποικίλει σε μεγάλο βαθμό ανάλογα με την προέλευσή τους, τις συνθήκες καλλιέργειας, τις συνθήκες ξήρανσης κ.α.
Έτσι λοιπόν για να χρησιμοποιηθούν στη θεραπευτική, τα φυτά πρέπει να είναι σταθερής ποιότητας και δραστικότητας.
Θα πρέπει να ανταποκρίνονται σε ορισμένες προδιαγραφές που αναγράφονται στις επίσημες μονογραφίες και να υποβάλλονται σε ελέγχους και δοκιμασίες.
Οι έλεγχοι αφορούν μετρήσεις όπως τυχόν περιεχόμενα βαρέα μέταλλα (πχ κάδμιο, μόλυβδος κ.α) καθώς και φυτοφάρμακα, ραδιενέργεια και κατάλοιπα χημικών λιπασμάτων.
Απαιτούνται συσκευές σύγχρονες, ακριβείας και το κυριότερο τόσο ακριβές στην αγορά τους αλλά και στα απαιτούμενα αντιδραστήριά τους, που απαιτούν μεγάλα εργαστήρια ή βιομηχανική παραγωγή που ακολουθεί τους κανόνες GMP (Good Manufacturing Practice) που εφαρμόζει η φαρμακευτική βιομηχανία.
Άρα προαπαιτούμενο αποτελεί, και οι πρώτες ύλες για την παρασκευή σκευασμάτων από τον ίδιο τον φαρμακοποιό ή και για τα τελικά προϊόντα, αν τα εμπορεύεται ως έτοιμα σκευάσματα, να συνοδεύονται με πιστοποιητικά ασφάλειας από αναγνωρισμένες πάντα εταιρείες και προμηθευτές.
Παρασκευάσματα Φυτοθεραπείας από το Εργαστήριο του Φαρμακοποιού
Δυσκολίες και Ευκαιρίες
Με την ισχύουσα νομοθεσία, αρκετά σκευάσματα φυτικής προέλευσης π.χ. βάμματα, σιρόπια, σκόνες φυτών, ιατρικοί οίνοι, μείγματα αμιγών φυτών, υπόθετα κ.α. ανήκουν στην δικαιοδοσία του εργαστηρίου του φαρμακείου.
Και τούτο γιατί ανήκουν στα γαληνικά σκευάσματα, τα οποία παρασκευάζονται και χορηγούνται «δια χειρός» φαρμακοποιού.
Με την προϋπόθεση όμως να δίνονται κατόπιν συνταγής ή έστω υπόδειξης του γιατρού κατά βάση.
Μικρό μέρος των γαληνικών φυτικών σκευασμάτων μπορεί να δοθεί από το φαρμακοποιό μόνο, ώστε να καλύψει ανάγκες ήπιων προβλημάτων υγείας τα οποία μπορεί επαρκώς να διαχειριστεί λόγω της γνώσης την οποία έχει (ή θα έπρεπε να έχει!) για να ασχοληθεί με τη χρήση και χορήγηση σκευασμάτων από φαρμακευτικά φυτά.
Έτσι λοιπόν όσοι φαρμακοποιοί ασχολούνται σοβαρά στο εργαστήριο του φαρμακείου τους ή θέλουν να ασχοληθούν με φυτοθεραπευτικά σκευάσματα, γνωρίζουμε ότι (ως Γαληνικά και αυτά) είναι μια δραστηριότητα σχετικά περιορισμένη.
Η ασχολία με το εργαστήριο του φαρμακείου είναι μια διαδικασία αρκετά χρονοβόρα και επίπονη.
Χρειάζεται σοβαρή και αναλυτική προσέγγιση, γιατί οτιδήποτε παρασκευάζεται και χορηγείται με την τελική ευθύνη του φαρμακοποιού, προϋποθέτει την πλήρη γνώση της διαδικασίας παρασκευής αφενός, αλλά και της υλοποίησης αφετέρου.
Μπορούν να παραχθούν ποσότητες για κάλυψη μικρών αναγκών λίγων ημερών π.χ. βάμματος ή σιροπιού ή κάψουλας ή θεραπευτικής αλοιφής.
Δεν μπορεί να γίνει μαζική - μεγάλη παρασκευή στο εργαστήριο του φαρμακείου.
Ο οικονομικός παράγοντας αποτελεί επίσης μια ουσιαστική δυσκολία λειτουργίας ενός εργαστηρίου στο φαρμακείο.
Για να έχεις ένα οργανωμένο εργαστήριο με σύγχρονα μέσα, πρέπει απαραιτήτως να πληροί τις προδιαγραφές του G.L.P. (Good Laboratory Practice) της ελληνικής και ευρωπαϊκής φαρμακοποιίας.
Επιπρόσθετη δυσκολία αποτελεί το γεγονός της προμήθειας των πρώτων υλών, οι οποίες πρέπει να έχουν περάσει τους απαιτούμενους ελέγχους και να παρέχονται από πιστοποιημένους προμηθευτές.
Τέλος, πιθανή δυσκολία απαιτεί το γεγονός της διαρκούς ενασχόλησης και εκπαίδευσης των φαρμακοποιών ώστε να προσεγγίζουν την ολοένα ανανεωνόμενη και σύγχρονη ακαδημαϊκή γνώση γύρω από τη φυτοθεραπεία, τα φυτά, τους συνδυασμούς αυτών, τις ιδιότητες, τις αντενδείξεις, τις αλληλεπιδράσεις.
Ξεφεύγοντας από τα καθιερωμένα, η φυτοθεραπεία δεν είναι μια πρακτική η οποία δίνεται «έτοιμη» στον φαρμακοποιό από κάποιους ειδικούς.
Παρ’ όλα αυτά αποτελεί μια ιδιαίτερα ενδιαφέρουσα προοπτική για το φαρμακοποιό.
Εστιάζοντας στην ουσιαστική και σοβαρή ενασχόληση με το αντικείμενο της φυτοθεραπείας, μπορεί να μετατρέψει τη δυσκολία του αντικειμένου σε ευκαιρία για το φαρμακείο.
Γιατί πράγματι το γαληνικό εργαστήριο στο φαρμακείο και η όλη ενασχόληση του φαρμακοποιού, είναι όχι μόνο ευκαιρία για αυτόν, αλλά και αξιοποίηση της γνώσης και της προσπάθειάς του ως επιστήμονας.
Είναι εργαλείο για την ανάπτυξη της δουλειάς του, εξαίροντας τον βασικό του ρόλο ως συμβούλου υγείας.
Η ενασχόληση με τη φυτοθεραπεία λοιπόν είτε στο εργαστήριο, είτε ως τυποποιημένο τελικό προϊόν, αποτελεί μια μεγάλη ευκαιρία για όλους τους φαρμακοποιούς του πάγκου.
Σημαντική ώθηση για τη σοβαρή ενασχόληση με το αντικείμενο σε όλες τις παραμέτρους της, θα μπορούσε να δοθεί μέσα από τα συλλογικά όργανα των φαρμακοποιών π.χ. ΠΦΣ και της "Δια Βίου Μάθησης" που τόσο έχουμε όλοι ανάγκη.
Για όσους συναδέλφους ενδιαφέρονται ουσιαστικά, θα ήταν αρκετά χρήσιμο.
Και είναι αρκετοί αυτοί που ζητούν πιο συλλογική και επαγγελματικά υπεύθυνη προσέγγιση του θέματος.
Ας ρίξουμε μια ματιά στις χώρες τις Ευρώπης π.χ. οι Ιταλοί φαρμακοποιοί μελετούν όλα αυτά υπό την καθοδήγηση των συλλόγων τους και των αντίστοιχων Πανεπιστημιακών σχολών.
Για όσους λοιπόν ενδιαφέρονται να ξεκινήσουν την ενασχόλησή τους στη φυτοθεραπεία, οι μονογραφίες των φαρμακευτικών φυτών υπάρχουν στην ESCOP (European Scientific Cooperative of Phytotherapy) και διαρκώς εμπλουτίζονται εδώ και 15 χρόνια.
Η ESCOP θεωρείται πανευρωπαϊκά η επίσημη επιτροπή η οποία είναι αρμόδια για την καταγραφή, τη μελέτη και την κατάταξη των φαρμακευτικών φυτών.
Οι Απαραίτητες Ενέργειες Επικοινωνίας προς τον Καταναλωτή
Συνοψίζοντας όλα τα παραπάνω, αν και η ζήτηση των προϊόντων φυτοθεραπείας έχει αυξηθεί, η διάθεσή τους στο κοινό θα πρέπει να συνοδεύεται κατά κανόνα από την επιστημονική γνώση και συμβουλή του επιστήμονα-φαρμακοποιού.
Βασικό στόχο λοιπόν αποτελεί η ενίσχυση στον καταναλωτή της αναγνωρισιμότητας της φυτοθεραπείας (consumer awareness), μέσω της προβολής της από τον ίδιο τον φαρμακοποιό.
Γεγονός είναι ότι όσο πιο ικανοποιημένος μένει ο φαρμακοποιός από την ενημέρωση που του προσφέρει η εκάστοτε εταιρεία, τόσο πιο σίγουρος νιώθει για τις συμβουλές που παρέχει στους πελάτες του.
| ΚΙ ΕΔΩ , ΜΌΝΟΝ ΒΆΖΑ ΜΕ ΔΙΑΦΟΡΑ ΘΕΡΑΠΕΥΤΙΚΆ ΖΟΥΜΙΑ |
ΓΙΑΝΝΑ ΠΕΡΓΑΝΤΑ, φαρμακοποιός φαρμακείου από το 1980
Ιδρυτικό μέλος και Γραμματέας της «Ελληνικής Εταιρείας Ομοιοπαθητικών Φαρμακοποιών», 1988
Ιδρυτικό μέλος της «Ελληνικής Εταιρείας Φυτοθεραπείας και Αρωματοθεραπείας», 1991
Ιδρυτικό μέλος της «Ελληνικής Εταιρείας Εθνοφαρμακολογίας», 1991
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου